Ne yapacağımı bilmiyorum. Nasıl anlatsam, nasıl başlasam bilemiyorum. İki yıldır mükemmel giden bir ilişkim var. Erkek arkadaşım çok mükemmel bir insan; benden başka hiçbir şeyi umursamayan, geleceğini bana endeksleyen, yeri geldiğinde benim için ailesini bile karşısına alan birisi. Ama sorun şu ki ben artık inançsızım… Bundan asla utanmıyorum veya korkmuyorum ama sanırım onu kaybetmekten korkuyorum. Çünkü o namaz kılan, Kuran okuyan, camiye giden, Müslüman bir ailenin dindar oğlu. Ama ben öyle değilim ve bunu ona söylediğim takdirde yollarımız ayrılacak.
Daha önce bir şeyler bahane ederek ondan ayrılmayı denedim ama beni öyle çok seviyor ki yemekten, içmekten hatta uyumaktan kesilip hastanelik oldu. Buna nispet yaparcasına dindar bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldim. Haklarını yiyemem, kapanmak konusunda hiçbir zaman despot bir tavır sergilemediler fakat evrim ve yaradılış konusu açılınca benimle sürekli kavga ediyorlar. “Dinsiz bir çocuğum olsa reddederim” diyorlar, bana söylercesine…
Arkadaşlarıma evrim konusunu açtığım zaman “Sus artık, kafamızı karıştırıyorsun” deyip geçiştiriyorlar çünkü onlar da biliyor benim doğruyu savunduğumu. Şu an sadece en yakın arkadaşım biliyor dinlere inanmadığımı. Okulumu bitirdiğim ve çalışmaya başladığım zaman onlara ateist olduğumu söyleyeceğim çünkü biliyorum ki aksi takdirde bana destek olmazlar hatta beni reddederler. Her şeyi düzene oturttuğum zaman tekrar yazacağım ve umarım her şey istediğim gibi olur…
(Görsel: Bo Bartlett)
Comments (6)
Seni kutluyoru kizim, guclusun.
Ben Kuran okuyorum, evrim teorisinin de doğru olduğunu düşünüyorum.
Kuran’ da evrim yok demiyor, insanların kafasını neyin karıştırdığını anlamıyorum:)
Tanrı insanları doğru/yanlış seçimine göre yargılar diye kabul ediyoruz, eğer insanın beyni gelişmemişse ve seçim yapma yeteneği yeterince güçlü değilse (evrim basamağında bir noktada) Tanrı onu nasıl ve neye göre yargılayacağını biliyordur bence:)
Kuran’ ın Muhammed Esed tarafından çevirilmiş halini çok faydalı buldum.
İnsanlar “Oku.” Emrine daha çok uysa keşke. Uysak. Ne güzel olurdu. Her şeyi okumak.
Ayrılmaya çalışma erkek arkadaşına inançsız olduğunu, evlenirseniz bile inancının değişmeyeceğini söyle. Eğer seni seviyorsa sıkıntı etmez. Eğer inançsızlığını gizlersen ilişkinde çok büyük sıkıntı yaşarsın.
sakın ayrılma, yavaş yavaş alıştıra alıştıra söylemeye çalış. sana olan sevgisinden eminsin zaten, bu çok güzel. sebeplerini açıklarsan belki seni tekrar dine döndürmek için araştırma yaparken o da fikrini değiştirebilir. değiştirmese bile seni o kadar seviyorken ayrı kalmaya katlanamaz.
benim de benzer bir ilişkim var. herhangi bir dine inanmıyorum ama maalesef kapalıyım. sanal bir ilişki yaşıyorum ama birkaç ay sonra buluşacağız. o benim kapalı olduğumu bilmiyor…
şuan açılmak için mücadele veriyorum, başardıktan sonra ona bunu anlatacağım.
nasil gelişti olaylar
Bence inançlarına saygı göstermeyip ayrılacak biriyse seni gerçekten de sevmiyordur. Doğru bir ilişki karşılıklı sevgi saygıdan geçer. Sen onun namaz kılmasına karışmıyor ve saygı gösteriyorsan o da sana aynı şekilde karşılık vermeli. Vermiyorsa da şutla gitsin. Hayat bize saygı duymayacak insanlara katlanmak için çok çok kısa.
Ailene de kendi ayaklarının üzerinde durasıya kadar katlan. Genelde aileler çocuklarını anca para kazanmaya başlayınca ayrı bir birey gibi görmeye başlıyorlar. Para kazanasıya kadar onların uzantısıymışız gibi görüyorlar bizi.
Bu arada ben de ateistim ve evrim tartışmaktan çok hoşlanıyorum. İstersen bana yazabilirsin, beraber tartışabiliriz
instagram: ayca.gorgulu1