Merhaba, tüm cesaretimi topladım ve yazmaya karar verdim.
Ben 5. sınıftayken babam imam oldu ve bu olaydan sonra annem kapandı. Ben de 6. sınıfta, henüz regl olmamışken, kapatıldım. Kapanmayı istemiyordum. O yıllarda okulda açık olmak zorundaydık ve ben bu durumdan gayet mutluydum. Sonra o lanet yasa geldi ve ben okula kapalı gitmeye başladım. Okuldaki tek kapalı kızdım ve bu benim için çok zordu. Evet, kimse beni dışlamadı ama ben yine de herkesten uzaklaştım. Başörtüsü bana yük gibi geliyordu. Ailemin dediklerini yapmak zorundaydım. Bu yüzden özgüvensiz bir şekilde yetiştim. Babam döverdi, sustururdu.
Liseye geçtim. Derslerim iyi olduğu için babam beni Anadolu lisesine yolladı. Yıllar geçtikçe içimdeki arzuyu bastıramamaya başladım. Neredeyse koskoca 7 yıl böyle geçti. Ben hâlâ şal yapmayı bilmiyorum, hâlâ her gün o şalı takarken aynaya nefretle bakıyorum. Benim zoruma giden bir diğer konu da şu; benim ailemde teyzem ve annem dışında kapalı kimse yok. Ailem, benden başka insanlar için başörtüsü takmamanın günah olduğunu düşünmüyor. Benim yanımda bir kızın saçlarını övdüler. Neyse, bu çok da önemli değil. Anneme bu konuyu açtım; bağırdı ve beni yine sindirdi. İkinci açışımda bu kez babam da oradaydı ve duymadığım hakaret kalmadı. Şehitlerimizi bile buna bağladı. “Askerlerimiz sizin için mi şehit oldu” dedi…
Artık dayanamıyorum. Şu an sınav öğrencisiyim. Üniversiteye başladığım gün açılmak istiyorum ama maalesef bunu gizli bir şekilde yapmak zorundayım. Sonra bir yerlerden burs bulabilir ve çalışabilirsem aileme söylemeyi düşünüyorum. Lütfen bana bol bol şans dileyin, arkamda olduğunuzu hissetmem lazım…
(Görsel: Will Barnet)
Comments (6)
Ben de seninle aynı durumdayım ve bura bulamazsam babama açıklamayacağım açıldığımı . Anneme söyledim bir tek . Ve şunu söylemeliyim ki sonuna kadar arkandayım . Olduğun gibi görün . Ailenin dinen bunu sana zorla yaptırmaya hakkı yok . Allah’ın onlara vermediği yetkiyi kendilerinde nasıl buluyorlar bilmiyorum . Sözde Müslümanlar işte …
Aynı durumdayız seninle.Seneye üniye gidicem ben de şimdiden açılmak hazır hissetmek istiyorum. Anneme söylememle reddetmesi bir oldu ve daha abım de var napacagımı bılmıyorum ama benım hayatım ve artık bu şekilde yaşamak istemiyorum:(
Lütfen bana dm den yaz suleseherrr instagram hesabım çicekli bi profil resmi var.
Kesinlikle yanındayız. Cesaretini toplayıp ailenle bunu konuşman bile çok güzel. Ama bir çoğumuzun ailesi gibi seninkiler de asla bunu kabullenemeyecektir. İkili hayat zordur. O stres cidden insanı yorar ama bana kalırsa o strese bile değer. İstediğin gibi gezdiğin an yaşayacağın mutluluğu başka yerde gerçekten tadamazsın bile. Umarım istediğin üniversitede rahat rahat tadarsın özgürlüğünü ♡
Ailene söylemeye devam et, başaranların aileleri de böyle tepkiler verdi başlarda ama söyledikçe ve inat ettikçe kabullendiler. Lütfen pes etme, arkandayız, şans seninle olsun!
Allah ın emir ve yasaklarına karşı gelmek isteyip,insanların harama bakmasına teşvik etmek yerine bari sussanız bu sizin için daha hayırlı olur.