6. sınıfa giderken kapandım, şu an 9. sınıfa gidiyorum. Benim bütün kuzenlerim İmam Hatip’e gidiyordu ve “İmam Hatip’e gitmeyen bir tek sensin” diyerek tabiri caizse beni rencide ediyorlardı. İmam Hatip’e geçmeye karar verdim. Aslında ailem beni buna zorlamadı, hatta annem gitmemi istemedi. 5. sınıfa İmam Hatip’ten devam ediyordum. Bir gün, ileride kapanacağımı söyledim ve annemden şöyle bir tepki aldım, “Tabii ki de kapanacaksın.”. Bu bir emirdi ve bana seçim hakkı tanınmamıştı.
6. sınıfa geçtim. İmam Hatip’te okuduğum için sınıfımda bir sürü kapalı kız vardı, özenip ben de kapandım. Bir sene sonra, 6. sınıfı bitirip 7. sınıfa geçtiğimde, bu kararımdan pişman oldum. Çünkü daha çocuktum ve hiçbir şekilde hevesimi alamamıştım. Ben de şort giymek istiyordum, saçlarımı savurmak istiyordum ama hiçbirini yapamamıştım. Sonraki sene liselere giriş sınavına hazırlanmak amacıyla düz bir okula geçtim. Babam benim normal bir okula geçtiğim için ahlaksızlaştığımı, dinden soğuduğumu söyleyip sürekli annemi suçluyordu, “Bu kızı İmam Hatip’ten aldın, bak nasıl oldu” diyerek. Bu beni çok üzüyordu Çünkü anladığınız üzere, babamın gözünde kötü bir konumdaydım.
Ben 8. sınıfa geçtiğim zamanlarda biz taşınıyorduk ve ben annemle babama açılmak istediğimi söylemiştim. Yine izin vermediler ve ben bunu onlara bir daha söyleyecek cesareti kendimde bulamadım. 8. sınıfa devam ederken annem çok dar pantolon giydiğim gerekçesiyle, “Sen ne biçim kapalısın, böyle giyineceksen benim yanımda dolaşma” dedi. Bir yerde haklıydı çünkü kapalı gibi giyinmiyordum ama ben ona açılmak istediğimi söylemiştim. Bunu anneme söyledim ve şöyle bir tepki aldım, “Açılıp da kaşar mı olacaksın?”. Eve gittiğimizde bu tartışma devam etti ve babam araya girdi, “Benim ailemdeki bir kız açık olamaz.” dedi. Ben de onlara “Ben de saçımı savurmak istiyorum, ben de pijamamla bakkala inebilmek istiyorum” dediğimde, “Saçını kime savuracaksın?” diye bir tepki aldım. Her şeye o kadar karşılar ki… Çok sıkıldım, kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum. Müzikle ilgileniyorum, şarkı söylemeyi çok seviyorum ve şarkı söylerken dünyadan soyutlanıyorum ama ailem buna da çok karşı. Müzikle ilgilenemeyecek olmak da beni çok üzüyor.
Onların istedikleri tek şey benim doktor olmam. Sonra babam beni büyük ihtimalle kendi seçtiği biriyle evlendirecek. Hatta açılmak istediğimi söylesem beni okula göndermeyecek, 18’imde çalışmaya gönderip sonrasında da evlendirecek ve ben çıtımı çıkaramayacağım; şu an olduğu gibi. Yaşamak istemediğim bir hayatı yaşamaktan o kadar sıkıldım ki. “Benim ailemdeki bir kız açık olamaz.” cümlesinden sonra babama bu konu hakkında bir şey söyleyemedim. Annem de kapalı olmak istemediğimin farkında ve sürekli bana bu konu hakkında edepsiz yakıştırmalar yapıyor. Psikolojik olarak gerçekten yıpranmış durumdayım, buraya içimi dökmek iyi hissettirdi. Gözyaşlarımdan ekranı göremiyorum; yazım yanlışı, imla hatası varsa özür dilerim.
(Görsel: Maya Green)
Comments (4)
ah senin yazını okurken inan benim de gözlerim doldu. neden diyorum neden böyle aileler var. kimse seni evlatlıktan reddedemez güzelim. beni de çok tehdit ettiler ama hayır. sen onların evladısın. bunu anla. beni de babam okuldan alacağını söyledi. ama senin akraba ortamın biraz saçmaymış. sen uğraş. 3 seneni 4 seneni alabilir(ki çok uğraşırsan 1 sene yeter)zor olacak. çünkü özgürlük bedel ister.dövecekler mi dövsünler. aile ortamından mı dışlanacaksın haha kimin umrunda 🙂 bu senin hayatın. kendi karakterini kendin şekillendiremeyeceksen sen niye varsın ki? baban kendi kapansın “ailesinde açık biri olamazsa” eminim kendileri de bilmiyor neyi niye savunduklarını. açılınca fahişelik yapmayacaksın bunu sen de biliyorsun. bak güzelim, bazı şeyler zaman geçtikçe zorlaşır, kalınlaşır kırılması zor bir hal alır.şu gençlığınin enerjisi geçtikten sonra heveslerin de zayıflamaya başlar.artık sen de kalıplarından çıkmak istemezsin. gel böyle olmadan bedeller ödemeye başla. azarlar işitmeye, dayaklar yemeye, kınanmaya, dışlanmaya hazır ol.ama davan uğruna savaş.mesele bir bez parçası değil. mesele var olan bir karakter bunalımı. ve sen buna katlanmak zorunda değilsin.seni doğurmuş olabilirler ama seni yaratmadılar bu senin karakterin. seni kızımız kapansın diye mi doğurdular?baktın baban hala diretiyor o zmaan onun ailesinden olmayıver. illa ki ekonomik özgürlüğünü kazanacaksın değil mi:)
zaman çok geçmeden başar bunu. kendine iyi bak. savaşmayı bil 🙂
Bu yorumun bana cesaret verdi. Çok teşekkür ederim bana kendim olmam için yol gösterdiğin için. Başaracağıma inancım sonsuz, aileme bu durumu anlatacağım, bunun için doğru zamanı bekliyorum ve onlar izin verseler de vermeseler de bunu yapacağım. Şuan ki durumlar karışık biliyorsun, karantina bitene kadar sürekli karantina bittiğinde açılacağımı söyleyeceğim ve o ilk gün dışarı çıkarken başörtüyü örtmeyeceğim.
Bunu babamla konuşmak annemle konuşmaktan daha zor, ama ilk önce babamla konuşacağım, babamı ikna edebilirsem daha kolay, onların rızası olmadan bunu yaparsam daha kötü olur
ki onlar da içten içe benim açılmak istediğimi biliyorlar bence. ama babam bunun birkaç yıl sonra gündem olacağını düşünüyor kanımca. İlk önce babamla konuşacağım ki annemi bu yüzden suçlamasın artık. Başka bir yazının altında senin hikayeni okudum, bana gerçekten yol gösterdin, sanırım karşıma çıkmasaydı bu yorumların bu kararı almaya bile cesaret edemeyecektim. Size ne kadar minnettar olduğumu bilemezsiniz. Bunu başardığım zaman ilk önce gelip yorumunuzu yanıtlayacağım demek isterdim ama babamın bunu söylediğimde yapacağı ilk şeyin elimdeki telefonla beni tehdit etmek olduğunu bildiğim için, ben telefonumu masanın üzerine bırakıp beni tehtid edebileceği birşey bırakmayacağım. Okulla tehtid edebilir ama, haklısınız. Polisi ararım, 2020 yılındayız ve babamın burda haklı hiçbir yanı yok. Çok teşekkür ederim tekrar, bana bu yolda yardımcı olduğunuz için. İnstagram hesabınız varsa sizinle konuşmak isterim.
merhaba okurken benim de gözlerim doldu çünkü çok benzer şeyler yaşıyoruz neredeyse aynı. sana ulaşacağım bir hesap kullanıyorsan lütfen kullanıcı adını yaz.seni anlıyorum
uzun zamandır yazdığım şeylere dönüp bir bakmıyordum dolayısıyla 2 aydır fark edemedim fakat eğer hala istiyorsan instagram: fulyagulderin