Merhaba. Siteyi neredeyse ilk kurulduğundan beri takip ediyorum ve çok başarılı bir iş olduğunu düşünüyorum. Buraya yazıp yazmama konusunda çok tereddüt ettim ama konu sadece başörtüsü olduğu için yazmadım. Mesaj atarak benzer dertleri yaşayan erkeklerle de ilgili biraz paylaşım yapılabilir diyecektim ama kadın konusu olunca da haddimi aşmak istemedim. Sonradan Serbest Kürsü köşenizin duyurusunu gördüm ve yazabilirim diye düşündüm ama yine hiç erkeğe ait yazı göremeyince vazgeçtim. Şimdiyse yazmaya karar verdim. Neden şimdi karar verdiğimle başlayım isterseniz…
Bugün Cuma ve ben iş yerindeyim. Birazdan iş arkadaşlarım Cuma namazına gidecekler, ben de onlarla gideceğim ve ben liseden beri Ateistim. Yedi senedir bir kamu kurumunda mühendis olarak çalışıyorum. Mezun oldum, uzun süre iş bulamadım ve işsiz kalmaktansa kamu kurumunda çalışmayı tercih ettim. İşe girdiğim günlerde “Merhaba”larım sürekli “Selamun Aleyküm”lerle cevaplandı müdürüm tarafından. Sadece müdürüm de değil, iş arkadaşlarım tarafından da. İlk başlarda çömez olduğumdan olsa gerek pek önemsenmiyordum ama zaman geçtikçe Cuma namazına gidenler “Bu haftayı da kaçırmayacaksın herhalde” gibi laflarla yaklaştılar bana. Zamanla “İşe adam mı yok, en azından namazı niyazında olan birisi olur” şeklinde şakayla karışık tehdit edici şekilde yaklaşmaya başladılar.
Ateist olduğumu zaten hiç söylememiştim de sadece namazında niyazında olmayan öylesine biri şeklinde sessiz kalmaya çalışıyordum. Cuma namazlarında müdürün gelip omzuma vurup “Hadi gidiyoruz, erkek kalmaz bu saatlerde iş başında” laflarına teslim oldum, zaten kötü ekonomik durumumu anca kurtaran işimden olmamak için. Mecbur bir araya geldiğimiz zamanlarda, öğle yemeklerinde, iş toplanmalarında bekar oluşum üzerinden üstten bakan şakalar yapılıyordu. Evimin pis oluşu, temizleyecek bir karımın olmayışı, ev yemeklerine hasret olduğum gibi…
Bunlar arkadaşça muhabbetler gibi gözükebilir ancak bir yaşam tarzının dayatıldığını ve karşısında kendi yaşam tarzımın sessiz kalışını iliklerime kadar hissediyorum her seferinde. O kadar sıkıldım ki her gün bu görünmez baskıyı hissetmekten. Bir gün bunalıp ağzıma geleni söyleyeceğim ve işten atılacağım endişesinden dolayı işte muhabbet ederken ortamdan aniden çıkıp masama gidiyorum. Psikolojik olarak iyi değilim. Buradaki kadınların mektuplarını okudum ve onların yanında yaşadıklarım “Aman bu da bir şey mi” gibi kalabilir. Ailemden fiziksel şiddet görmüyorum, ekonomik olarak ailemin tehditleri altında değilim. Zorla evlendirilmiyorum. Ama aynı toplumsal baskıyı yaşadığımı hissediyorum. Erkek olmanın “avantajı” belki biraz daha hafif şiddette ilerlemesi.
Hayır ben Cuma namazına gelmiyorum çünkü Ateistim demek istiyorum. Dahası Cuma namazına çağırılmak istemiyorum. Kadınlara bakışlarının olması gereken oymuş gibi bana da dayatılmasını istemiyorum. Yüzlerine karşı “Siz kadınları ev hizmetçisi ve yemek yapan alt bir insan türü olarak görüyorsunuz, bunu kabul etmem mümkün değil, evliliği düşünmüyorum, bekar yaşıyorum, alkol kullanıyorum” demek istiyorum ama işimi kaybederim ve başka yerde iş bulamam korkusu o kadar sardı ki beni bunu yapacak cesaretim kalmadı. Yoruldum müdürle birlikte Cuma vaazı dinlemekten. WhatsApp grubundaki sabah namazı mesajlarından yoruldum. Merhaba denemezmişçesine Selamun Aleyküm demekten yoruldum.
(Görsel: Anonim)
Comments (8)
İsyaninizda o kadar haklısınız ki…bu durumu yaşayan insan sayısı eminim öyle çok ki …bu selamlaşma konusuna kafayı takmış durumdayım.guzel Türkçe dururken Arabın selamı niye değil mi?bu İslami baskıyı toplumun büyük bir kismi farklı biçimlerde hissediyor…
Ben de yaklaşık bir senedir deistim. Ailemin bundan haberi yok, olmayacak da çünkü baskılarına dört bir yandan maruz kalmak istemiyorum.
Aynı şeyi ben de yaşıyorum. “Merhaba”larıma “Selamın aleyküm”ler alıyorum imalı imalı. Onların sevap günah anlayışlarına uymamı bekliyorlar, onlarla birlikte korkmamı, sahiplendikleri kadınlarla birlikte biat etmemi bekliyorlar.
Ağabeyime ilk “Erkekler neden kapanmıyor?” diye sorduğumda 10-11 yaşındaydım. Daha sonrasında “Uçak kadar hızlı bir taşıma aracı ve cebimizde polisi arayabileceğimiz telefonlarımız varken neden kadınlar yanında erkek mahremi olmadan 90 km’den uzağa gidemiyor?” gibi sorular geldi. Soru soruyu kovaladı, susturmaya çalıştığım aklım beni geceleri uyutmadı.
Kendimi artık çok daha özgür hissediyorum bir anlamda. Bir diğer anlamda ise kafesin içinde, olmadığım birinin kılığında gibiyim.
yorum yazdım yayınlamadınız nedeni şu size sert geldi yorum ,insan olmadıkça dindarlık işe yaramaz deaş gibi insanlar hep fanatik dincilerden çıkıyor,
Ben 30 yıldan beri ateistim. Kendimle gurur duyuyorum. Yani bunlar gelmeden önce doğruyu keşfetmiştim. Bunlar sadece beni doğrulamış oldu.
Benim için mesele bu ama inanmadığı halde başını örten, cumaya giden, arapça selam vermek zorunda kalan insanlar için üzülüyorum ama bireysel olarak yapabileceğim pek bir şey yok.
Hani bir soru var ya; Coğrafya kader midir? Evet bizler için öyle.
Kuteybiye lanetlerimi gönderiyorum.
Aynı şeyi ben de yaşıyorum 12 yaşımdayım 1 yıldır ateistim. Yarın annem cuma namazına gitmemi istiyor. Bizim aile zaten komple yobaz. Mecbur gideceğim başka çarem yok. Liseyi başka bir şehirde okuma hedefim var 2 yıl kaldı sınava bu motivasyonla çalışıyorum.
Bende kamu kurumunda çalışan bir kadınım aynı sorunları ben ve yaşam tarzını gizleyen arkadaşlarım da yaşıyor. Sürekli müdürlerden kapanma baskısı görüyordum. Hatta bir başkan yardımcısının bana Türkan Saylan’ı örnek gösterip bak hastalınca nasıl mecbur kapandı dedi ben hala olumlu yanıt vermeyince zaten pek bişeye benzemiyorsun kapanma dedi. Sonuçta bende çok bunalıyorum ama artık 1 senedir gerçek fikirlerimi söylüyor ve tartışıyorum kadın çalışmasın şeriat gelsin hilafet gelsin diyen insanlarla çatır çatır tartışıyorum. Yazık oldu bu ülkeye lise mezunları müdür başkan başkan yardımcısı oldu başımıza . Bir mühendis olarak çeşidi belirsiz cemaatin kuran kursuna iş yapmak zorunda kaldım kuran kursu hocalarının bizden yetkili biri gelince peçe bile taktığını onlar gidince erkek işçilerle çatır çatır kavga ettiğini gördüm. Ama en içimi açıtan sübyan kursları adı altında bir cemaatin kız kuran kursuna 2 metrelik bir duvar ve çit yapmaktı. Bahçede öle küçüktü ki küçücük kızların benim yüzümden yaz boyu güneş görmeyen bahçeye mahkum kalmasında payım oldu o gün bugündür açıktım ama namaz kılar oruç tutardım onlarıda bıraktım. Siyasal islam mide bulandırıcı. İşin özeti yanlız değilsin arkadaşım direnmeye devam et.
Ha bu arada günaydın ve merhabaya devam hayırlı sabahlara ve aleykümselamlara inat bizim günümüz aydın olacak kardeş!!!
Gerçekten sizin için üzüldüm ama bende insanları anlamıyorum ailemde sürekli namaz kılıp kulmadığımı soruyor secadellere bakıyorlar bundan o kadar rahatsız oluyorum ki sizi çok iyi anlıyorum kendi dinimi kendim seçmek istiyorum ama gel gör ki yaşadığımız ülkede tek bir şey var Müslümanlık