Merhaba. Benim hikayem başka. Şu an 19 yaşındayım, 3 yıl önce örtündüm. Kapanmak/açılmak kelimeleri hoşuma gitmiyor, o yüzden örtünmek diyorum.
Ailem bana hiçbir şekilde baskı yapmadı, özellikle annem. Gittiğim balolarda düğünlerde kısa giyinmeme izin veriyordu. 15 yaşına kadar canım nasıl istiyorsa öyle giyindim. Ama 16 yaşına geldiğimde kendimi bir tuhaf hissettim. Zaten namaz da kılıyordum ve inancım gereği örtünmek istiyordum. Anneme zor açıkladım çünkü istemediğinin farkındaydım. Alay etti, defalarca güldü; “Komik olursun.” dedi. O kadar zoruma gitti ki odamda hüngür hüngür ağladım.
İnatlaştım ve ertesi gün okula örtünmüş bir halde gittim. Sabah annemi gördüğümde kızacak zannettim ama bir şey demedi. Annemin akrabalarından konuşanlar oldu ama dinlemedim.
Arkadaşlarım da destek oldular. Ama en çok da canım babam! Sonraki sene babamı kalp krizinden kaybettim. En büyük destekçimdi. Mekânı cennet olsun inşallah.
(Görsel: Marinka Masséus)