Tüm açık yüreklilikle şunu söyleyebilirim ki İmam Hatip berbat bir yerdi.

Kendimi bildim bileli zorba bir baba ve pısırık, baskılara çoktan yenik düşmüş bir anneyle beraberim. Ben ve kız kardeşim, babam ve onun zorbalıklarından o kadar çok şey yaşadık ki… Özellikle de ben, evin en büyüğü olduğum için her türlü bağnaz fikrini önce benim üzerimden denedi babam…

‘Regl olunca başını kapatacaksın’ derdi, daha 6. sınıftaydım ve başarılı bir öğrenciydim. 13 yaşında kendimi tamamen test kitaplarına vermişken ağlayarak ders çalışıyordum, çünkü her an regl olabilirdim ve o dönem başörtüsü yasak olduğu için okuluma devam edememe riskim vardı. Sürekli bunu düşünürdüm, bu baskı altında kendimi zorlayarak ders çalışırdım… Babam derslerimi falan hiç umursamazdı, başım kapalı olsun dışarıda arkadaşları beni kapalı görsün, yeterdi.

7. sınıfa geçtiğim yaz bir dershanede indirim kazanmıştım ve beni tebrik etmek yerine ‘Başını kapatacaksın dershanede’ dedi. Korktuğum hayat başlamıştı artık… Her sabah ağlayarak başımı örtüyordum evde, otobüs durağına gelince açıyordum. İyi bir lise için ders çalışmam gerekirken babamın stresiyle tamamladım ortaokulu… O iğrenç baskı altında kendimce çabalayarak hedefimdeki liseyi kazandım, şimdi düşününce hala mucize gibi geliyor. Ama o liseye gidemedim, göndermedi babam çünkü başımı açmam gerekiyordu liseye devam edebilmek için. O lise yerine puanımdan tam 250 puan aşağıdaki bir İmam Hatip lisesine gönderdi beni. Ağladım, günlerce yalvardım, dinlemedi… Dinlemeyi geçtim, bağırdı, hakaret etti bana… Annem sesini çıkarıp hiçbir şey söylemedi. Babamım davranışları artık beni yaralamıyordu, çünkü at gözlükleri tamamen ele geçirmişti onu, ama annemin her şeyi bu kadar kolay kabullenişi beni çıldırtıyordu. Her gece ölmesi için dua ederdim, o ölsün ben de istediğim hayatı yaşayayım diye. Sonra ağlaya ağlaya berbat bir İmam Hatip lisesinde buldum kendimi, hepimiz zorla gelmiştik zaten, bu yüzden arkadaş bulma konusunda çok zorlanmadım.

Hayattan hiçbir beklentim kalmamıştı, hiç ders çalışmıyordum, notlarım 40-50 arasındaydı, artık çabalamayı bırakmıştım. İmam Hatip’teydim ya artık, ne doktorluk hayali kurabilirdim ne de iyi bir gelecek… Tüm açık yüreklilikle şunu söyleyebilirim ki, İmam Hatip berbat bir yerdi. İnsanın dünya görüşünü bu kadar daraltan ikinci bir mekan yok. 3 yılım böyle geçti, sonra fark ettim ki buradan kurtulmamın tek yolu iyi bir üniversite kazanmaktı ve tekrar ders çalışmaya başladım. Çok zorladım kendimi ve hayalim olan bölümü kazandım. Üniversiteye gidince yeni görüşler ve yeni bakış açılarıyla tanıştıkça düşüncelerimin değiştiğini fark ettim, çünkü ailem ve İmam Hatip hep aynı yobaz çizgide ilerleyen şeylerdi.

Başlarda artık tamamen kabullendiğim örtü bana ağırlık yapmaya başladı. Arkadaşlarım saçlarına bakımlar yaparken, çok güzel elbiseler giyerken, ben başımı ve düşüncelerimi bir boneye hapsetmek zorundaydım, zorundayım… Kendi içimde çok zor bir savaş veriyorum, örtüyü istemiyorum, bundan eminim ama başımı açacak cesareti de bulamıyorum kendimde. Ne yapacağım hiç bilmiyorum, bildiğim tek şey özgürlüğe çok uzak olduğum.

Not: Şu an 21 yaşımda, kendi kararlarımı verebileceğim bir yaşta, babam zorla sabah namazına uyandırdı beni. Bağırıp çağırıp hakaret ederek “Göreceğim gözümün önünde kılacaksın” dedi. Artık gerçekten dayanamıyorum, gerçekten artık bir kurtuluş yolu göremiyorum…

(Görsel: Sarazhin Denis)

Comments (12)

  1. Birbirimize destek verebiliriz anonim instagram hesabım @wwalkingalonee

  2. Lütfen ‘dayanamıyorum’ şeklinde düşünmeyin.. En kötü durumda bile bir çıkış yolu vardır. Hele sizin gibi 21 yaşında genç bir kadın için. Bu günler geçtiğinde, üniversiteden mezun olup kendi ekonomik özgürlüğünüzü kazandığınızda bu günler çok uzak gelecek size emin olun.. Şu an tek yapmanız gereken şey geleceğiniz için çok çalışmak. Size güveniyorum, yapabileceğinize inanıyorum! Sağlıcakla kalın..

  3. Bir çıkış yolu elbet vardır. Kendinize güvenin yol aydınlığa elbet çıkacak. İnsan inandığını yaşamak zorunda inanın devam edin ben başaracginza inanıyorum. Siz değerli bi insansınız başarmakda size yakışır.

  4. Yerinde olsam evden ayrılırdım. Devlet yurduna yerleşip part time iş bul gerekirse. Geri ödemeli burs alırsın. Ne bileyim vardır bi yolu. İnsanları inançları yüzünden hayattan bezdirenlerden nefret ediyorum. Bu nefret bile fazla onlara.

  5. Açıkası imam hatipler için yaptığınız atıf hiç hoş degil hiç bir kurumu bu şekilde genelleyemezsiniz. Ben imam hatipte okuyorum ve gayet sosyal hayatim ve kariyerim için imam hatipte okumanin çok büyük faydasını görüyorum. Ayrıca dini aileniz tarafından değilde kendi isteğinizle doğru insanlar aracılığıyla öğrenirseniz daha mutlu olacağınızı düşünüyorum lütfen bunu bir düşünün ve kendiniz araştırmaya başlayın.

    • dprseedd

      sayısalı seçtiğim zaman bana zaten ilahiyata gideceksin sayısalda ne işin var diyen hocalar vardı etrafımda..şimdi diş hekimi olmama 2 yıl kaldı..imam hatipler için yaptığım atıfın doğruluğu o kadar ortada ki..Eğer dini alanda bir kariyer düşünmüyorsanız yada geri kafalı insanlar hakkında bir araştırma yapmıyorsanız imam hatibin size katacağı tek şey kendinize güvenmemenizdir

  6. feminist

    Ekonomik özgürlüğünü kazanmaya çalış, bu baskıdan kurtulabilirsin.

  7. Düşünceleriniz boneye hapsedilecek bir şey değildir, bu düşünce de çok yanlıştır. Başörtü yasağını savunan insanlardan çok duyduğum bir düşünce. Ve beni çok da üzen bir düşünce

    Yakın geçmişimizde başörtü yasağı ve katsayı olayları yüzünden, imamhatipler ya çok sevenlerin ya da sizin gibi baskıyla giden insanların okuduğu eğitim kurumları haline gelmişlerdir. Böylece çok da iyi bir imaja sahip olamamışlardır. Ama şu an içleri çok daha iyi. Özellikle de ilk açılan 7 imamhatip okulları köklü geçmişleri sayesinde gayet güçlü öğrencilere ve öğretmenlere sahipler. İstanbul için Kartal, Ankara için Tevfik İleri gibi.

    Sonuncusu ve en önemlisi dinde zorlama yoktur. Babanız size İslam dininin gereklerini anlatma görevini yapmak istemiş ama çok yanlış bir yol seçmiştir. Kapanmak farzdır bunu söylemek de benim görevimdir ama siz bunu kendi özgür iradenizle seçmelisiniz.

    Yeni nesil bir imamhatipli olarak her şeyin çok daha iyiye gittiğini anlatmak istedim. Yazımda yanlışım varsa affola. Olabildiğince uygun bir üslupla kendi düşüncelerimi aktarmaya çalıştım. İyi günler dilerim.

  8. Benide zorla kapattılar bende baskıdan türban giydim bayağ yıllar ama ateistim hiç inancım yok daha mutluyum kural yok türbanıda attım islamın getiremediği huzuru buldum açılınca ???? işte hayatımıda yaşıyorum ? gizli kapaklı yürütüyorum sende öyle yap ? bul bitane erkek arkadaş ama dinci olmasın bide onla uğraşma ? yoksa öyle devam ettiremezsin hayatını…! Allahlı kitaplı konuş babana hep ben öyle yaparak gemiyi yürütüyorum yanında devamlı namaz kılıyor numarası yap işe yarıyor dediğinide yaptırırsın bence bende işe yaradı ben şimdi öyle böyle tıpı bitirdim tus sınavları beni bekler ??????hatip olmaktan kurtuldum ?okulu bitir açılırsın şimdilik devam ?? Bunların sendede işe yaraması dileğiyle ???‍♀️

  9. Babanız belliki sizi dindar bir insan olarak yetiştirmek istemiş keşke bunu kaba kuvvetle değil de peygamberimiz gibi insanlara sevdirerek yapsaymış ben bir İmam hatipli olarak bu okul hakkındaki düşüncelerinize çok üzüldüm bana bugünkü ahlaki değerlerimi katan bu okula minnettarım ayrıca bu okul hedefleriniz önündeki engel değildir ben en çok istediğim mesleği yapıyorum öğretmenim,size tavsiyem babanızın tavrı rabbinizle aranızdaki bir duvar olmasın çünkü size O’ndan daha yakın ve O’ndan daha merhametli kimse olamaz

  10. Aynı şeyleri yaşıyoruz :-/

  11. Paranın çözemeyecegi tek şey sağlıktır. O yüzden sadece ekonomik özgürlüğünü kazan. Kendi paranla yaptığın bir şeye kimse karışamaz. Ekonomik özgürlüğünü kazandığında babanın sana istesede karışamadığını keyifle izleyebilirsin.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir