Ben de buraya yazan pek çok kişi gibi kendi isteğiyle kapanıp kendi isteğiyle açılamayanlardanım. Ailem tarafından -daha doğrusu annem tarafından- hiç istemememe rağmen İmam Hatip ortaokuluna gönderildim. Aslında o zamanlar babam benim normal bir ortaokula gitmemi istiyordu fakat annem bir şekilde onu ikna edip beni…
Merhabalar. Ben 17 yaşında bir lise 3. sınıf öğrencisiyim. Yaşadıklarımı yazmak istiyorum çünkü ne olursa olsun hiçbir zaman hiçbir şekilde umutlarınızı kaybetmemenizi istiyorum. Unutmayın ki her şeye, herkese rağmen her karanlığın içinden bir aydınlık çıkabilir, mühim olan ona tutunabilmektir. Ve kendi kendinize bile ‘umut’ yaratabiliyor…
Merhaba, 23 yaşındayım ve 7. sınıftan beri kapalıyım, üniversiteyi güzel bir bölümle tamamladım. 7. sınıfta da isteyerek kapandım. Zaten açık olma fikri hiç aklıma işlenmemişti. Etrafımdaki tüm kadınlar kapalıydı. Annem de sürekli kapanmanın gerekliliğini, kapanmazsam şöyle şu kadar yanacağımı söylerdi. Ben de severek, günaha girmemek…
Merhabalar. Sitenizdeki bütün hikayeleri okuyup öyle yazıyorum bu mektubu. Gözlerimdeki yaş kurumadı henüz. Bunca acı nasıl birikir bu gökyüzünün altında? N’olurdu sanki kendimizi hislerimizin akışına bırakabilsek? Bir engel konmasa arzularımızla aramıza… Anlatmayı, hele ki kendimi anlatmayı hiç sevmeyen biri olarak yazıyorum bu satırları. Ne kadarını…
Biliyorum. Gözlerinize nasıl da tanıdık gelecek bu kuracağım cümleler. Ben 17 yaşında lise sona giden bir genç kızım. 14 yaşında kendi isteğim ve heves ile kapandım, dedim: “Yapman gerek!” Her şey güzel gitti ilk aylar fakat sonra o kadar buhran dolu bir ruha büründüm ki.…
Merhabalar, ben sırf ailemin istediği gibi biri olabilmek için kapandım; onların önerdiği ve istediği gibi mükemmel bir kız olabilmek için… Bu da her ne demekse… 10 yıl kapalı kaldım, gelgitler geldikçe hep bastırdım. Ve ait hissetmiyorum artık buna, bu görünüş bana ait değil gibi, ben…
Merhabalar. Sizi uzun süredir takip ediyorum. Büyük direnç ve güzellik bu kadın dayanışması. Hepimiz kardeşmişiz gibi. En sonunda şöyle birden bire ben de yazmak istedim. Ben İmam Hatip lisesi son sınıf öğrencisiyim. Yarın on sekiz yaşım bitecek. Hayatımda büyük bir değişim ve dönüşme yaşıyorum. Cemaatin…
Selam. Ben hemen hemen hepinizin çocuk diye adlandırabileceği yaşta olan bir kızım. Küçüklüğümden beri tecavüze uğradım, şiddet gördüm ve taciz edildim. Babam tarafından annemi kaybettim. Şükür ki hâlâ hayattaydım(!) Tabi nefes almakla hayatta olmak aynı şeyse. Çaresiz bırakılmıştım, saçmaydı her şey saçmaydı. Ben insan mıydım?…
Benim de çoğu kişi gibi, el kafalı bir ailem vardı. Akrabalarımızın hepsi kapalı, muhafazakar düzeyde insanlardı. Onlara göre bir kız, belli yaşa kadar efendice okur; sonra evlenir. Bu kadar geri kafalı bir sülalede kendime ait bir hayat kurdum. Öncelikle her istediğimi yaptım. İstediğimi giydim. Kendimi,…
Selam herkese, Ben de kapanma sürecimi paylaşmak istiyorum, umarım yardımcı olurum sizlere, ufak da olsa bir şey katabilirim. Ben cocukluğumu yaşayamayan bir bireyim ve kapanma sürecim 4. sınıf, yani yaklaşık 10 ila 11 yaşlarında başladı. Daha büluğ çağına girmeden kapattılar beni. Daha saçlarımı doğru düzgün…
Ben şu an 17 yaşındayım ve 11. sınıfa gidiyorum. Henüz 5. sınıfın yazındayken ailem tarafından zorla kapatıldım. Çok baskıyla birlikte, ağlayarak… Özellikle annem bu konuda ısrarcı oldu. Ama insanın her şey içinde olmalı. Kapanmak içimde olmadığı sürece ben kafamı örtsem neye yarar ki. İstemediğim bir…
Benim hikâyem 12 yaşımda başladı. İlkokuldayken annemler kısa giyimimden rahatsız olur, o zamanlarda bile “Eğer açık gezersen Allah seni sevmez, cehennemde yanarsın” cümlelerini 10 yaşındaki bir çocuğa empoze ederlerdi. Ortaokula geçtim, ailem sürekli kapanmamı bekliyordu. Babam hep kapanmam gerektiğini söylüyor, “Sen kadınsın, kapalı olmak zorundasın”…
6. sınıfta kapandım, çoğu kız gibi isteyerek kapanmıştım. Kapalı olmakla açık olmak arasında sadece başörtüsü farkı var sanırdım. Zaten ilk başta da öyleydi. Annem çok iyi davranırdı, daha sonra regl oldum ve 7. sınıfa geçtim. En kötüsü de her şey o zaman başladı. Annem artık…
Nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum açıkçası. Birkaç haykırışımı bırakıp gideceğim sessizce. Şimdiden bir kusurum olursa özür dilerim. Ben kendimi cesaretli sanan korkağın biriyim aslında. O kadar çok yazmak istedim ki buraya ama elim varmadı yazmaya. Şimdi ise buradayım. Dayanamıyorum artık. Çığlık çığlığa susuşlarım artık öldürüyor beni.…
Küçükken dini konulara çok meraklı ve bunları uygulamayı seven biriydim. Tabii o zaman ailemin baskısı yoktu, kendi isteğimle yapıyordum bunları. 11 yaşıma kadar da böyle devam etti. 11 yaşıma geldiğimde beni zorla kursa gönderdiler, daha yaşım çok küçüktü ve beni yatılı kursa gönderdiler. Kursa başladığımda…
Ben bu siteye belki diğer hikayelerdeki gibi “Zorla kapatıldım. Kapanmadığım için şiddet gördüm. Şöyle zorlandım, böyle aşağılandım.” diye başlayan cümleler kurmak için yazmıyorum. Ben buraya şunun için yazıyorum. Evet, ben de tesettürlü bir kızdım. Üniversiteye başladığım sene kapanma kararı almış, bunu ailesiyle paylaşmış ve olumlu…
Ben 13 yaşımda ablamın beni heveslendirmesiyle kapanmıştım. Ablam açık hâlâ ama çevresinde bir sürü kapalı arkadaşı vardı. Onlara özendi, ama kendi cesaret edemedi ve beni kapanmaya zorladı. “Şimdi kapanmazsan bir daha kapanmazsın.” dedi ve beni baskıladı. Ben başarabileceğimi zannettim. Karşı çıkanlar da olmuştu ama ailem…
Merhaba, ben 8. sınıfta kapandım. Ailem zorlamadı. Babam zaten böyle şeyleri takmıyordu, fakat annem biraz baskı yapıyordu. Aslında annem zorlamadı. Sadece kapanırsan daha iyi olur diye psikolojik baskı yaptı ve kapandım. Şu an 9. sınıfım ve beden eğitimi öğretmeni olmak istiyorum. Kapalı beden eğitimi öğretmeni…
Merhaba. 8. sınıftan beri babamın baskısıyla başörtü takıyorum. Babam 10 yaşından beri başörtü takmam için ısrar ediyordu ve ben yaz aylarında belli sürelerle takıp, kışın okul dönemi başladıktan sonra okul bahanesiyle başörtü takmayı bırakıyordum. Uzun yıllar bu şekilde ilerliyordu ve babam bu şekilde kabul eder…
Merhaba. 14 yaşında kapandım. 6 yıldır kapalıyım. Ailemin herhangi bir zorlaması olmadı, sadece alttan alttan ince bir nakış edasıyla işliyorlardı. Küçücük yaşım, ergenliğe yeni girmişim, ne biliyorum ben din hakkında? Herkes farz olduğunu söylüyor, açıp bakmadım bile doğru mu diye. Şu an yaşadığımız şehirde üniversite…
Selamlar, başka bir başarısızlık hikâyesi karşınızda. Kapandığımda 12 yaşındaydım; ne oldu ne bitti anlamadan başıma bir şey taktılar. Dershaneye gidiyordum, utandım bıraktım onu da. Hep övüyorlardı beni ‘Güzel kızım’ diye, ama değildim, biliyordum böyle güzel olmadığımı. Yine de 12 yaşındaki bir kız ailesinden övgü alınca…
Tam iki yıl önce, büyük kararlar vermek için çok küçük olduğum iki sene önce, kendi isteğim ile kapanmaya karar verdim. O zamanlar için kendimce en doğrusunu yaptığımı düşünürdüm, böyle olması zorunluydu. Zamanla fikirlerim değişti. Ve aslında önemli olanın kafayı değil de, içindekini kapatmak ile olacağını…
Türkiye’nin belki de en muhafazakar ve aşırı dinci yerlerinden birinde yaşıyorum. Annem peçeli, babam ise sakallı ve şalvarlı. Hala da öyleler ve öyle olacaklar. Beni de 6 yaşında peçeye ve kara çarşafa soktular. Ablalarım da peçeli ve çarşaflı. Hayatın her alanında darlanma ve boğulma hissi…
Öncelikle ben 5 senedir kapalıyım fakat bu asla kendi isteğimle olmadı. Ailem baskıcı ve muhafazakardır, her şeyi din yoluyla halletmeye çalışırlar ama asla da o dinin gerekçelerine uymazlar. Neyse benim de diğer kızlar gibi kapanmam 13 yaşında olmuştu. Aileler sanırım o yaşta sürekli baskı yapıp…
Merhaba, öncelikle nasıl başlayacağımı bilmiyorum, ama ben şu an İmam Hatip okuluna gidiyorum. Ortaokulunu da okudum, lisesini de. Hâlâ orada okumaya devam ediyorum. Öyle bir histi ki kapanmayı hiç planlamıyordum ve o zamanlarda herkesin bana ilgisi vardı ve güzelliğimden dolayı boş yere menfaatlere girmişti çevrem.…
Benim ailem fazla muhafazakâr. Bana hayatımda bir kere bile dizimin üstünde elbise giydirmediler. 4. sınıfın mezuniyet gününde bile dizimin altında, uzun bol bir elbise giymiştim. Anlayacağınız bu şekilde bir ailem var. Ortaokulu İmam Hatip’te okudum. 6. sınıfta kapandım ve şu an 11. sınıfım. Yaklaşık 5…
Selam, ben aile baskısıyla büyümüş yorgun bir kızım. 10-11 yaşlarında ablamdan özenip kapandım. Çevremden özenip kapandım, çünkü çevremde sadece kapalılar vardı. Şimdi açılmak istiyorum, ama bunu ne anne ve babama söyleyecek cesaretim var ne de bunu söyledikten sonra sığınabileceğim biri. Korkuyorum, annem yine sırtımda sepet…
İlkokul öncesinden beri ailemin, dindar görünen sakallı ve başörtülü insanlara olan sevgisizliği dikkatimi çekerdi. Aslında sevgisizlikten de öte, bir nefretti belki… Bir türlü anlamazdım, özellikle de babamın bu “iyi görünen” insanlara olan bu “önyargısını”. Ben de de tam aksine dine, özellikle de namaza ve başörtüsüne…
10 yaşındayken kapandığımda; neyin ne olduğunu değil bilmek, yaptığım şeyi tamamen özentilikten yapmıştım. İnsanlardan övgü görmek, “Küçük yaşta ne güzel kız olmuşsun.” denmesi hoşuma gitmiş olsa gerek. Tam altı senedir kapalı olmaya devam ediyorum ve büyüdükçe bu şal artık beni bambaşka biri haline getiriyor. İnsanlar…
Merhabalar. Ben 35 yaşında eğitim hayatı sadece 5 yıl sürmüş bir kadın, bir insan, bir anneyim… Size saçma ya da anlamsız gelebilecek bu hikayeyi ben yaşamaya devam ediyorum… Ben “Müslüman adamın kızı okumaz.” diyen bir babanın kızıyım, küçücük bir köyde hem de İzmir’de jandarma zoruyla…
Bizim burada kızlarımıza neden kapanması gerektiğini kimse söylemez, milletin ne diyeceği söylenir. Bu yüzdendir ki hiçbirimize isteklerimiz sorulmaz. Sonumuz bellidir; tesettürlü, hanım hanımcık, evlenmiş ve mutlu gözükmesi gereken bir kadın. Bunu asla kanıksayamamıştım. İşte benim sonumda belliydi. Ben ilkokula başladığımda en büyük ablam 13 yaşındaydı…
Öncelikle herkese selam. Şu an saat 3.04 ve size yazıyorum, çünkü 9 günüm kaldı. Öncelikle hikayemi anlatayım. Benim kapanmam 8. sınıftan liseye geçerken başladı. Saçımı yaptım, okul için evden çıkacakken annem “O kapıdan böyle çıkarsan, bir daha gelemezsin.” dedi. Kardeşlerim ve ben ağlıyorduk, yenik düştüm,…
17 yaşındayım. 5. sınıfta kendi isteğimle kapandım. Ve ortaokulda kendi isteğimle İmam Hatip’e başladım. Kendi isteğimle evet ama daha çok istemek zorunda bırakıldım diyebilirim. Sosyal çevremi hep annem seçti. Sonralardaysa hep bana “Sen İmam Hatip’e gideceksin.” “Üniversitede şu yurda gideceksin.” “Kendini şöyle yetiştireceksin.” falan da…
Benim hikayem yazılanlardan biraz daha farklı. Sürekli aşırı muhafazakar olarak tabir ettiğim bir aileye sahip olduğumu düşünürdüm fakat yazılanları okuduktan sonra bakış açım değişti. Küçük yaşlardan itibaren din adı altında namaz, oruç özendirildi. Giyimime ve hareketlerime pek fazla karışılmazdı. Buluğ çağına erdiğimde birden askılı tişörtler…
Çok daha güzel ve özenli yazarım ama mutluluktan bu kadar toparlayabildim. Kusura bakmayın. Aşağıda gönderiyorum: Merhaba sevgili kız kardeşlerim. Başarmadan buraya yazmak istemedim. Şu an neredeyse 30 yaşındayım. Bir oğlum, bir de beklediğim bir kızım var. Ve on yılı aşkındır kapalıyım. İlkokulun bittiği yaz, yaşadığım…
Benimki aslında biraz daha farklı, evet ben de zorla kapatıldım ama buna karşı çıkmak yerine boyun eğmeyi tercih ettim. 13 yaşındaydım, muhafazakâr bir ailenin tek kız çocuğuydum ve 5 erkek içinde büyüdüm. 12 yaşıma kadar tek bir okulda okudum. 13 yaşıma girdiğimde ise okulum değişti.…
Öncelikle merhaba. Size aile baskısı ve dindar ailenin kendi çocuklarına olan baskısını anlatıyorum. Ben 6 yaşındayken kursa gidiyordum hatta ‘Elif-be’ öğrenmek için kursa daha küçük yaşta başladım. Daha küçüktüm, her şey normaldi sadece anlamayarak okuyordum. Hatta 9 yaşında hafız oldum, siz düşünün artık. Ailem hiç…
Ben üniversite 2. sınıf olmuş, hayallerinin peşinden giden ve artık içimdeki nefreti yok etmiş bir kadın olarak yaşadıklarımı aktarmak istiyorum. Asla unutmayacağım bu hatıralar, artık beni rahatsız etmiyor. Sevmediğim kalıplardan kurtulduğumu düşünüp mutlu olurum artık bundan sonra. Benim ailem orta derecede muhafazakar olan, namazı niyazı…
Merhaba. Gençliğinin baharında baskılanan, özgürlüğü elinden alınan, namus deyince akla ilk gelen kardeşim, arkadaşım… Bu yazımı seninle paylaşmak istiyorum çünkü yürüdüğün dikenli yolda ben de yürüdüm. Bu yolda hep benimle beraber olan sabrım ve inancıma minnettarım. Sabret ve inan… Annem ve babam henüz ben küçükken…
Merhaba. Benim hikâyem de diğerlerinin hikâyelerine benzer bir hikaye. Başörtüsü geçmişim yaklaşık 10 yıl öncesine dayanıyor. Kendi çevresinde çokça tanınan bir şeyhin kızıyım. Annem de sonradan çıkarmış olsa da hayatının büyük bir bölümünü çarşafla geçirmiş, fazlasıyla muhafazakar bir kadın. Nasıl olsa bir gün kapanacağım diyerek 12…
Merhaba. Ben de 17 yaşında, 4-5 yıldır buradaki insanların hepsiyle aynı sıkıntıyı yaşayan bir gencim. Ailem küçüklüğümden beri beni muhafazakar yetiştirmek için bin takla attı, hatta ben 2 yaşındayken beni dışarı başörtü ile çıkarıyorlarmış. O kadar çok böyle fotoğrafım var ki… Ama hayatımın en kötü…
Merhaba, uzun zamandır bu platformdaki yazıları okuyorum ve ne zamandır yazmayı düşünüyordum, sonunda yazıyorum. Lise öğrencisiyim. Kapanalı daha 1 yıl 2 ay gibi bir süre oldu, ben ise 5. ayında başörtüden sıkıldım. Kimse bana kapan demedi, ailem baskı kurmadı, oysaki annem çok muhafazakar bir kadın…
Bu konuda kendimi açabileceğim bir platform bulduğum için nasıl mutlu olduğumu anlatamam. Kısa tutmaya çalışacağım ama başarabilir miyim bilmiyorum. Özgürlüğümüzün kalesi olması gereken bedenlerimize hapsedilmemiz ne kadar da can yakıyor… Ben de çok küçükken kapatılan ve yıllarca kendinden utanan, dışarı çıktığında kafasını gökyüzüne kaldıramadan yürüyen…
Hayatımın dönüm noktası olacak iki şey yaşadım. İlki kapanmaktı, ikincisi açılmak. 16 yaşında kendi isteğimle kapandım. Ailemin, aile olamayıp bana hissettirdikleri eksikliği ancak Allah’a sığınarak ve ona yönelerek atlatacağımı zannediyordum bu yüzden kapandım. İlk basta her şey çok güzeldi, bu dünyada çektiğim acıların öbür dünyada…
18 yaşında kendi isteğimle tesettüre girdim. Ailemin %80’i tesettürlüydü ama hiçbir zaman baskı görmedim. Aksini söylediğim zaman annem “Kızım daha erken, girme o örtünün altına, biraz daha bekle.” dedi. Beklemedim, dinlemedim. Üniversiteye yeni başlamıştım arkadaşlarım barlara gidip eğlenirken, hareketli günler geçirirken, ben tesettüre uymadığını düşündüğüm…
Hepinize yeniden selamlar. Ben hikayemi daha önce biraz anlatmıştım ve bu hikayeye yeni ve güzel olaylar ekledim. Öncelikle kendimi hatırlatmak istiyorum. Ben ilahiyat okurken ateist olmuş bir insanım. Dinde neler hakkında sorunlar yaşadığımı paylaşmayacağım burada, önceliğim başımızdaki örtü… Ben kendi rızamla 17 yaşında tesettüre girmiştim.…
Merhaba size her şeyi en baştan anlatayım. Benim babam 7 erkek kardeşin arasında en büyüğü ve tek okuyan. Kendisi imam oldu, 30 yıldan fazla da köylerde imamlık yaptı. Babam öyle zorbacı değildi; giyimime, saçıma falan karışmazdı. Aklı ile hareket eden zeki bir insandı, tercihi bana…
Nereden başlasam bilemiyorum o kadar zor zamanlar yaşadım ki ve yaşıyorum ki, nasıl anlatsam kararsızım. Ailem muhafazakâr bir aileydi, e tabi ben de çocukları olarak öyle yetiştirildim. Çocukluğumu anımsıyorum diz üstü etek ya da şort giyemediğimi ya da 9 yaşından sonra kısa kollunun yasaklandığını, ki…
Ben küçüklüğümden beri muhafazakar bir aile ortamında yetiştim ama hiçbir zaman kendimi örtüye alıştıramadım. Ben şanslıyım ki annem her zaman nasıl davranmak istiyorsam öyle olmama izin verdi. Daha 13-14 yaşlarında yanımızda babamın olmamasını, bir tanıdığın görmemesini istiyordum bir şort giyebilmek için; yoksa ayıplanırdım. Arkadaşlarım istediklerini…
16 yaşındayım. Beş buçuk senedir yaşamıyorum. İmam Hatip’te okuyorum. Annem din öğretmeni, babam ise aşırı dindar. Babamın dindarlığı ailesinden geliyor aslında. Buna dindarlık değil yobazlık desek daha doğru olur çünkü amcamlar kendi kızlarının evde bile açık dolaşmalarına izin vermiyor. Evde bile etek giymek zorundalar. Bana…
Hikayemde rüzgarı bolca göreceksiniz. Çok sevdiğim rüzgarla bozuştum biraz, 16 yaşlarına yaklaştığımda başörtü takmaya başlamıştım. Ailemin üstümde bir baskısı olmadı, ben istedim, böyle söylerken inanmadığınızı duyar gibiyim, ben de inanmıyorum artık o zamanlar istediğime. Çocukluktan ergenliğe, sonrasına kadar dayatılan dini yargılar bir şekilde itiyor seni…
Merhaba. Bu mektubumu size gönderip göndermeme konusunda çok kararsız kaldım ama artık dayanamıyorum. 15 yaşındayım şu an İmam Hatip lisesinde eğitim görmekteyim. Ortaokulu da İmam Hatip’te okumuştum. Ortaokula başlayacağım zaman ailem bana İmam Hatip’e gidip gitmeme hakkında hiçbir şey sormadı. Ben de o zamanlar küçük…
18 yaşındayım. 16 yaşında girdiğim tesettüre kim sorarsa isteyerek girdim diyordum. Ben daha 9-10 yaşındayken annem sürekli benim ileride kapanacağımı ve bunun gerekliliğini beynime işledi. Alışverişe her çıktığımızda “Bu olmaz çok kısa, bu olmaz çok açık, ne zaman kapanıyorsun?” cümleleriyle karşılaştım. Benim de 10. sınıfın…
Umarım diğer mektubumu yayınlamazsınız çünkü birkaç şey yazmayı unutmuşum. Esenlikler diye başlıyor mektup. Şimdi benim hikayeme geçelim: Esenlikler arkadaşlar. (Merhaba ve selam Arapçadır.) Ben eğer platformun sıkı takipçisiyseniz yorumlarda sıklıkla görebileceğiniz kararsız ama kararlı. Çok fazla uzatmak istemiyorum zamanınızı almayayım. Ben ilk 6. sınıfta kapandım.…
Merhaba ben 25 yaşında bir öğretmenim, doğuda küçük bir ilçede çalışıyorum. 19 yaşında kendi isteğim ile kapandım, kimse beni zorlamadı ama ailede açık olan hiç kimse yoktu. O zamanki aidiyet duygusu ve insanların seni sevme duygusu ile hareket ettim. Sanki kapanırsam insanlar, akrabalarım beni daha…
İlk regl olduğumda artık kapanmam gerektiğini annem söylemişti, istemeyip saatlerce ağladım. Başımı örtüp dışarıya öyle çıkarttı beni, sonra koşa koşa eve gelip kafamdaki örtüyü attım. Yaz tatilinde ise Kuran kursuna gitmeye başladım, başımı güzelce örtüp gidiyordum. Hoca da annemin arkadaşıydı, herkesi başına toplayıp, dua sorup…
18 yaşındayım. Daha küçükken kıyafetlerim hakkında uyarılıyordum, kısa kollu ya da pantolon giymemem gerektiğini söylüyorlardı. Bendeki de küçüklük aklı kim ne derse oraya yöneliyordum. Henüz 7. sınıfa giderken ailem, akrabalarım; kapanmam gerektiğini, onun bana daha çok yakışacağını, daha güzel göstereceğini söylediler. 8. sınıfın ilk 3…
İyi akşamlar, saat 00:55 bu siteye girip hikayeleri okudum ve ben de paylaşmak istedim içimdekileri. Ben lise 1’de kapandım babamın zoruyla, ablamı da zorla kapatmışlardı fakat o sonradan sevmişti. 6 yıl olmasına rağmen ben bir türlü sevemedim, ilk kapandığımda bütün akrabalarımdan yardım istedim fakat sanki…
Daha dördüncü sınıfa giderken tamamen bir hevesle kapandım. Değil ne istediğimi bilmek, daha oyun oynama yaşında bunu yapmışken altıncı senemi doldurdum. Artık öylesine yoruldum ki bu durum deli gibi psikolojimi etkiliyor. Gün içerisinde bin kez telefona ve aynaya bakıp duruyorum, çok kötü gözüküyorum diye. Bir…
Merhaba. Şu an ne yazacağımı bilmeyerek başlıyorum bu mesaja. Sadece söylemek istediğim birkaç şey var. Ben 11. sınıfım ve aileme lisenin biteceği sene kapanacağıma dair namusum ve şerefim üzerine yemin ettim. Aslında çok baskı uygulamıyorlardı kapanmam konusunda ama muhafazakar bir ailede büyüdüm, akrabalarım kuzenlerim hep…
Dini inancı İslamiyet olan ama emir ve yasaklarını yerine getirmeyen, namazı orucu değil de sırf örtüyü farz sayan, Müslümancılık oynayan bir ortamda büyüdüm. 11 yaşımda iken gittiğim Kur’an kursundan başörtümü çıkarmadan ayrıldım. Çünkü zaten “kapanacaksın”dı, “en iyisi hiç açma” idi, “okula da örtülü gider derste…
Aslında kapanma serüvenim ben daha 5. sınıftayken başladı. Daha 10-11 yaşındaydım. O zamanlar tabii çevre etkisi, aile baskısı derken kapandım, daha doğrusu kapatıldım. Daha küçüktüm, babam o gün dövmekle tehdit etti, “Kızım değilsin sen” dedi, “Kapanacaksın” dedi. Ağladım sadece, ama kapandım, okul haricinde kapalıydım 13…
Daha 14 yaşındayım. Başımda henüz başörtüsü yok ama annem sürekli bunu vurguluyor ve yakında kapanmazsam çok kötü şeyler olacağını söylüyor. Annem MS hastası, üzülmesini hiç istemiyorum, çünkü o benim annem ama o evladının mutluluğunu önemsemiyor bile. Bu çok üzücü bir şey bence. Babam anneme göre…
Merhaba, aslında nasıl başlasam bilmiyorum. Sayfada birçok kişinin hikayesini okudum ve yalnız olmadığımı fark ettim. Ben kapandığımda 11 yaşındaydım. 4 yıldır kapalıyım ve 1-2 yıldır bunu bırakmak istiyorum. Ailem normalde baskıcı değildir. Ama bu konuya gelince aşırı hassas olurlar. Beni İmam Hatip’e göndermek gibi bir…
On altısını doldurmuş, on yedisine başlamış biri olarak yazıyorum size. 4. sınıfın son haftası regl oldum, ailem muhafazakardı ve dolayısı ile çevrem de. Küçük yaşlardaki çocuklar çevrelerinde ne görürlerse onu benimserler ve ona bürünürler. Ben de başımı kaparken böyle bir hissiyat ile kapadım. 4. sınıfımın…
İçimi dökmek için yazmak istedim sadece. Ben 15 yaşındayım, 16 da diyebiliriz ve 7. sınıfta kapandım. Yaklaşık 4 sene önce. Bu kararı ben vermiş gibi gözüksem de aslında ben vermemiştim – ki versem bile hayatımın bir parçası olacak bir şeyi nasıl bu yaşta düzgün bir…
Merhaba. Ben size uzun bir hikaye anlatmayacağım. Sadece şunu söylemek istiyorum ki şu an 27 yaşımdayım. Ben 16 yaşında iken ailem “daha uygun” gördüğü için tesettüre girdim. Annem ve babam ayrıydı. Annemle de çok sık görüşemezdik. Bir gün üvey anne dayakları ve babamın baskına dayanamayıp…
Aslında yazmak istediğim sayfalarca yazı var. Okuduğum bütün yazılarda kendimi buldum. Yaşadıklarımı yansıtan bir ayna misali. 23 yaşındayım. Hala kapalıyım. Aynı zamanda CP (seraplal palsi) hastasıyım. Ben ortaokul 8. sınıfta kapandım. Ama bilinçli bir şekilde değil, kapanmaya mecbur bırakıldım. Anne ve babam eğitimci insanlar olmalarına…
Öncelikle yazmadan önce çok tereddüt ettim fakat benim de bir hikayem var. Böyle bir bloğun varlığını çok önemli ve değerli olduğunu düşünüyorum. Belki bir çözüm bulurum diye ben de yazıyorum. Asıl ihtiyaç duyduğumuz, çevremize anlatamadığımız (en yakın arkadaşlarımız dahil), yalnız hissettiğimiz dönemde böyle bir konuyu…
Merhabalar, benim hikayem de çocukluğumda başladı. Bir kursa yazılmıştım daha 8-9 yaşlarındayken, o kursta bana saç telim kadar yanacağım ve saç telimden ailemin sorumlu olduğu öğretilmişti. Hatta öyle bir hal almıştım ki gece yatarken başörtüsü takıp yatardım. Nasıl yatarsam öyle dirileceğime inanıyordum ya da deprem…
Bakın; benim babam imam, annem de katı bir dindar. İkisi de bu şekilde yetiştirilmişler. Sizlere nasıl olduklarını biraz daha açayım. Zerre alakası olmasa bile hemen her konuyu dine, Müslümanlığa bağlayabilirler. İyi veya kötü diye bakmaksızın Müslüman olmayanları insandan saymazlar, onlar için “Ölsün gebersin gâvurlar.” vs.…
Benim hikayem de çoğunun hikayesi gibi. Küçüklüğümden beri dini algılarla büyütüldüm, annem her zaman günü geldiğinde kapanacağımı söylerdi, ben de çocuk aklımla o zamanlar bir şey başardığımı zannederdim. Regl olmaya başladıktan sonra yıkanmış bir beyinle kapanmıştım fakat içten içe hiç istemediğimi liseye geçince fark ettim.…
Merhaba. Ben 18 yaşında bir genç kızım. Gençliğimi yaşayamadım. Bu halimi hiç sevmiyorum ve bu halimle de kimsenin benden hoşlanmasına izin vermiyorum. Bana yapılan kapanma baskısı henüz 4. sınıfa dahi gitmiyor iken aşırı muhafazakâr dayımın bana “Üstündeki pantolonun parasını sana vereyim, sen de pantolon giyme.”…
Öncelikle merhaba. Özgürlüğüme kavuştuğum gün yazmak istiyordum ama içimde birikenler artık dağ oldu. Biraz kendimden ve ailemden bahsederek başlamak istiyorum. Küçük bir ilçede kadına baskının Müslümanlık sayıldığı bir çevrede büyüdüm. El alem algısı her şeyden öndeydi. El alem bilirdi en iyisini. El alem kötü derse…
Ben şu an 17 yaşındayım ve yaklaşık 2 yıldır kapalıyım. Daha 6. sınıfta iken tişört giymem yasaklanmıştı, arkadaşlarım o yaz günlerinde okula tişörtle geldiklerinde öylece onlara bakar kıskanırdım “Ben neden giyemiyorum?” diye. Her seferinde sorguladım kendimi, kaç defa kapanmamı istediler karşı geldim her defasında küçüğüm…
Muhafazakâr bir dünya görüşüne sahip ve çevre-toplum-akraba düşüncesine önem veren bir anne babaya (özellikle annem) sahibim. Babam hiçbir zaman başını kapat dememiştir bana fakat her zaman usturuplu giyinmemi söylemiştir, keza annem de aynı şekilde. Çevremdeki çoğu kişi kapalı olduğu için bunun doğal ve gerekli bir…
Öncelikle hepinize merhaba. Ben 21 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. 3. sınıfa geçtim. Babam dışarda da okumama izin vermedi, erkek kardeşime bile izin vermeyen bi babaya sahibim. Öyle dindar bi ailem yok hatta dinle pek araları da yok. Ama çok kuralcılar disiplin ve ahlak olarak. Ben…
Bu sayfayı ilk gördüğümde çok mutlu olmuştum, benim gibi insanlar olduğunu bilmek mutlu etmişti. Annemle hep iyi anlaşırız, fikirlerimizi paylaşırız, saatlerce konuşuruz ama sayfadan birkaç yazı okuduğumda bana dediği şey “Sen de öyle olduğun için şeytan karşına böyle sen gibi insanlar çıkartıyor.” oldu. Bu tepkiyi…
Nefret, bedenimi sarıp sarmalayan duygu. Daha başörtüsünün anlamını bile bilmeyen bir çocuğu, örtünmeye zorlayan zihniyetten nefret ediyorum. Sokakta 3 yaşındaki bir çocuğu bile görsem, ne güzel, istediğini giyebilmiş diye imrenerek bakıyorum. 13 yaşındayım şu an, sokakta beyaz tayt giydiğim için annem tarafından dövülerek, sürüklene sürüklene…
Baskıcı bir ailem olmasına rağmen hiçbir zaman açık bir şekilde başımı örtmeye zorlanmadım ama hiçbir zaman kısa kollu giyemezdim. Uzun kollu giymeye 9 ya da 10 yaşlarında başladım. Çocukluğumdan beri Kuran kursuna giderdim ama o zamanlardan beri öyle biri olmadığımı biliyordum, bende hep asi bir…
Merhaba, bu buraya ikinci kez yazışım. https://www.yalnizyurumeyeceksin.com/2019/08/17/11-yasinda-bir-cocuga-ne-dersen-onu-yapmaz-mi-zaten/ yazısı da bana ait. O yazımı gözyaşları içinde öylesine yazmıştım, yayınlanacağı aklıma gelmemişti. Kuzenime siteden bahsettim, siteyi inceliyordu. Aa sana çok benziyor, dedi. Baktım “Bu benim.” dedim. Aileme bu konuyu bahsetmek için cesaret istiyordum. Kuzenim “Bak işte al sana…
Ben kapanmaya karar verdiğimde 10. sınıfı yeni bitirmiş sayılırdım. Daha 12-13 yaşlarımda zaten çoğu arkadaşım kapalı olduğu için annem “Sen de kapan artık, bak ne güzel kapanmışlar” diyerek üzerimde baskı kurmaya çalışıyordu. Hiçbir şekilde annemi dinlememiştim çünkü bu benim hayatım, bu da ona karışma hakkı…
Merhaba. Ben de sizinle bir şeylerimi paylaşmak istiyorum. Küçüklüğüm her daim dindar bir çevrede geçti. Kendimi bildim bileli ailemin hep dindar bir çevresi vardı. Belki de şu an dinden, İslam’dan hatta tüm dinlerden uzaklaşmamın sebebi bunlar olabilir. Küçükken köye giderdik her yaz ve 1 ay…
Normalde buraya bir resim atacaktım ama son anda vazgeçtim. Sanırım yazmak daha doğru diye. Sanırım herkesin bir hikayesi var. Bir problemi ya da sorunu. Bu problem basit ya da zor. Senin içini ne kadar yaktığıdır önemli olan. Benim içimi yakan şeyler benim için en büyük…
Merhaba. Benim hikayem de buradaki birçok kişinin hikayesinin aynısı, belki aynı hayatları yaşıyoruzdur. Henüz ortaokulu bitirmemişken amcamın kapanmam için yaptığı baskılarla başladı her şey. Amcam elinde başörtüyle peşimde dolaşırken babamın yanına giderdim beni saklaması için. Ona göre benden iki yaş büyük olan kuzenim kapalı olduğu…
Benimki başarılmayı bekleyen bir hayatın öyküsü. Liseye başlarken 14 yaşımda sırf etrafımdaki insanların beklentilerini karşılamak için kapandım. Daha doğrusu başka seçeneğim yoktu. Zaten hayatım boyunca hep dernekler, Kuran kursları ve sadece dinden bahseden, saçlarıyla beraber beyinlerini de kapatmış kadınların bulunduğu ortamlardaydım. Onların doğrusu doğrum, yanlışı…
Merhabalar ben Aydın’da yaşayan bir kızım. Annem ve tarafı muhafazakar. Babam Diyanet İşlerinde çalışan bir memur. Yaşadığım şehir aileme göre biraz farklı ve bu beni çok etkilemişti. Annem ben 6. sınıfa giderken kapamamı istedi, ben de kurtulmak için liseye giderken kapanırım, dedim. Demez olaydım. Babam…
Merhaba. Ben şu an 17 yaşındayım. 2-3 ay sonra 18 olacağım. İlk önce şöyle, ortaokuldan liseye geçtiğim yaz tamamen kendi isteğimle (!) kapandım. Etrafımdaki herkes dindardı, hatta o kadar güzel dindarlardı ki, amcamın biri içkici, kumarbaz ve evli olduğu hâlde sevgilisi var. Diğer iki amcamın…
Hayatım boyunca kısıtlanmak istemediğim için yazıyorum buraya. Özgürce düşüncelerimi söyleyebilmek için yazıyorum. Muhafazakar bir ailede doğdum. 15 yaşıma daha yeni girdim. Ve bu yaşıma kadar sürekli kısıtlandım, kısıtlanıyorum. Annem daha anaokuluna başlamadan önce sureleri ve duaları öğretti bana. İlkokula başladığım zaman beni zorla Kuran kurslarına…
Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Şu an başörtülüyüm. İlk olarak sekizinci sınıfta kapandım ve şu an 18 yaşındayım. Açılmak istiyorum. Yaklaşık bir ay önce ilk babama söyledim açılma fikrimi. Bana “Kapanırken kapanma demedim, açılmak istiyorsan açılma da demem” dedi. Daha sonra odama geçip tüm bu olanları kuzenime…
Muhafazakâr sayılabilecek bir ailede büyüdüm. 6. sınıfta regl olduğumda annemin örtüm olmadan dışarı çıkmayacağımı söylediğini çok net hatırlıyorum. Örtüyü hiçbir zaman takmak istemedim. Dershaneye örtülü gittim, görünüşümden nefret ediyordum. Hatta bunu o kadar sindirememiştim ki dershanede başımı açıp annem geldiğinde ya da çıkarken tekrar takıyordum.…
Selam, nasılsınız? Bu belki sizin için sıradan, benim içinse aşırı çaba göstermek zorunda kaldığım tesettürden çıkma öyküm… Ben 10. sınıfın şubat ayında kendi isteğiyle tesettüre girmiş biriyim. Dini bütündüm zaten hayatım boyunca. Tabii ki erkek arkadaşlarım oldu, hem de fazlasıyla oldu, gezdim, ettim vesaire ama…
Öncelikle burada okuduğum bazı yazılar hakkında bir şeyler söylemek istiyorum. İnsanların, çocuklarına başörtüsü konusunda bu kadar baskı yaptığını bir öğretmen olarak bilmiyordum. Başını örtmek istemediğini söyleyen 13-17 yaş arası öyle çok çocuk var ki bu sayfada… Gençler; çekinmeyin, korkmayın; bir büyüğünüzden, rehber öğretmeninizden veya samimi…
Merhaba, Öncelikle, böyle bir sayfaya denk geldiğim için çok mutluyum. Bu zorluklara katlanan tek kişi olmadığımı bilmek, ruhumda çiçekler açtırdı. Benim hikayem, küçük yaşta babamı kaybettiğimde başladı. O aramızdan ayrılınca abilerim baba rolünü üstlenmeye çalıştı sanırım; ama beni baskılarıyla öldürmekten başka bir şey yapamadılar. Babamdan…
Merhabalar. Ben 13 yaşından beri kapalı olan, 17 yaşında lise son sınıf öğrencisi bir kızım. Son 1.5 yıldır ben de kapalı olmak konusunda mustaribim. Geçtiğimiz yıl, tam bir sene önce, arkadaşımdan eve dönerken açık geldim ve aileme artık açılmak istediğimi açıkça belirttim, daha öncesinde de…
Merhaba. Muhafazakâr bir ailede büyüdüm. Ailem hiçbir zaman baskıcı ya da zorba olmadı, öncelikle bunu söylemek isterim. Kapandığımda 13 yaşındaydım, kimsenin üzerimde bir zorlaması baskısı olmadı, çevremde bulunan herkes kapalıydı ve benim de kapalı olmam gerek diye düşünüyordum. Bir heves kapandım, arkadaşlarım beni kapalı olarak…
Kuşların özgürce uçtuğu, kedilerin özgürce dolaştığı ama bir kız çocuğunun asla istese de özgür olamadığı ünlü Konya’dan yazıyorum bu yazıları. Kesinlikle overrated değil,Konya Türkiye’nin en çomar şehri. Burada doğan kız çocuklarının hepsi bu baskıya maruz kalıyor. Gelelim benim hikayeme; aşırı çomar, dini sadece kadının kapanması…
Ben şu an 16 yaşındayım, 13 yaşında kapandım, aslında güzel bir duyguydu ama ablam kapandı diye kapanmıştım onu kıskanmıştım ona yakıştı bana da yakışır diye yapmıştım aslına. Bu zamana gelene kadar açılmak aklıma bile gelmiyordu ta ki bir gece dışarı diz kapaklarıma gelen bir şort…
18 yaşındayım. Henüz 13-14 yaşlarında iken kafama başörtüsü takıldı, onun bana çok yakıştığı, beni daha güzel gösterdiği, 1-2 yıla kapanmamın daha iyi ve daha güzel olduğu söylemleri ile başbaşa kaldım. 1 yıl geçmeden aklımda kapalılıkla ilgili hiçbir düşünce yokken bir gün öncesinde saçım açık şekilde…
Merhaba. Kendi hikâyemi anlatmak istiyorum. 2018’in yaz başlangıcında kapandım. Liseye başlıyordum ve artık böyle olması gerekiyordu. Kapandım fakat isteksizdim. Yine de kendimi bu duruma alıştırmaya çalışıyordum. Çoğu zaman kendime teselli edici sözler söylerdim. “Belki alışkın olmadığım için istemiyorumdur, biraz denemekten zarar gelmez.” gibisinden. Zaman geçti.…
Merhabalar. 13 yaşımdayken kapanmıştım, neden kapandığımı bilmiyordum, çocukluk aklı işte… İrademin güçlü olmadığı zamanlarda böyle bir karar almıştım. Ailemin zorlamasıyla olmadı. Muhafazakâr bir ailem var, çevremin çoğu kapalıydı, bende de büyüyünce kapalı olacağım hissi vardı. Kuzenlerim yeni kapanmıştı ve ben de onlara özenerek kapanmıştım. Hiç…
Merhaba. Bu siteyi keşfetmiş olmak, benim durumumda olan insanların varlığı ve yalnız olmadığımı bilmek bir nebze iyi hissettirdi beni. Benim durumum aslında çok da farklı değil. Bu sene üniversite sınavına hazırlanacağım. Ben de herkes gibi bir heves uğruna kapanmıştım, henüz 12 yaşımdayken. Kapandığım ilk gün…
Öncellikle merhaba. Burada yazanların neredeyse hepsini okudum, meğer hepimizin hikâyeleri birbirine benziyormuş, hepimiz dışımız ve içimiz arasında sıkışıp kalmışız. Bu da benim hikâyem. Ben hep dışa dönük bir çocuktum. Ortaokulda sporla çok ilgilenirdim, beden eğitimi öğretmenimiz bendeki potansiyeli fark edip okul takımına bile seçmişti. Mutlu…
13 yaşımda kapandım. Kapandığımda kendi isteğimle kapandığımı düşünüyordum. Yaşım ilerledikçe babamın bana söylediklerinin aslında beni o yöne iten düşünceler olduğunun farkına vardım. Bir an geldi ve kendimi sorguladım; ben neden kapandım, ben kapalı olmak istiyor muyum, benim kapanmama ne sebep oldu, bu şekilde mutlu muyum……
Baba, Bu sana hayatım boyunca yazdığım onlarca mektuptan biri. Ama sanırım ilk kez bir tanesini sana sesli olarak okuma cesareti gösteriyorum. Ben bir süre önce kafamda bir karar aldım ve bugün sana ondan bahsedeceğim. Lütfen mektup bitene kadar araya girme, sözümü kesme ve sadece beni…
Merhaba. Ben rahat bir ailede büyüdüm. Babam ve annem dini konularda bizlere baskı uygulamazlardı. Tesettürse bana ve aileme uzaktı. Sonra bir yaz İstanbul’a ablamın yanına gittim, ablam tam tesettürlü ve çevresindeki insanlar da öyle. O yaz orada 2 ay kaldım ve onların hayatlarından, örtülerinden etkilendim.…
Sene 2013, daha 14 yaşındayım ve liseye başlayacağım. Öncesinde yatılı kursa gönderildim ama bunun bir kötü etkisi yoktu çünkü yazın çeşitli kurslara gitmeyi seviyordum. Spor yerine bir yaz da buna gitsem ne kaybederim diye düşünerek gittim. Ailem de asla geri kafalı insanların bulunduğu bir aile…
Yalnız olduğumu düşünüyordum ta ki sitenizi görene kadar. Babamın imam oluşundan ötürü çevremizdeki insanlar da dindar kesimden oluşuyor. Babamın ilk görev yerleri doğu kesimleriydi. Sürekli kapanmamı istiyorlardı. Bu bana çocukluğumda zor gelmiyordu. Çünkü etrafımdaki kadınların hatta çocukların başı kapalıydı. Bana büyüklük, olgunluk göstergesi gibi geliyordu.…
Merhaba, böyle bir site olduğunu yeni keşfettim. Biraz göz gezdirince yalnız olmadığımı, benim gibi birçok kişinin olduğunu gördüm. Şimdi söze girmemin sırası sanırım. En son 1 ay önce dışarıya çıktım. Hatta daha uzun süre oldu. Önceden alışveriş sitelerinde dolanırken tuniklere, elbiselere bakabiliyordum fakat şimdi tek…
Merhaba. Ben de sizlerden biriyim. Biliyorum yalnızca ülkemde bile binlerce kadın var aynı dertten muzdarip. Hepsini tüm yüreğimle kucaklıyorum. Ben 18 yaşındayım. 12-13 yaşlarında kapandım. Babam teşvik etti beni. “Kapansan ne güzel kız olursun” dedi. Çocuksunuz daha, sizinle nadiren ilgilenen babanız, örtü örterseniz sizi takdir…
Merhabalar, öncelikle bu yazıyı yazmanın benim için gerçekten kaçınılmaz olduğunu söylemek istiyorum. Benim gibi insanların olmadığını -sayısının çok çok az olduğunu- düşünürken karşıma çıkan bu yazılara ve bana resmen tamamen hitap etmeleriyle çok fazla şaşırdım. Ben çok uçuk hayalleri olan 20 yaşında birisiyim. 12 yaşımdayken…
12 yaşımdaydım ilk kapandığımda, 3 hafta sonrasında açıldım. 13 yaşımda geri kapandım çünkü herkes bana örtünün çok yakıştığını ve çok güzel olduğumu söylüyordu. Ailem hiçbir şekilde kapanmam için baskı yapmamıştı ama kısa kollu vesaire giymeme izin vermiyorlardı ve ben de madem rahatça giyemeyeceğim öyleyse kapanırım,…
Merhabalar. 21 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Evet, ben de başörtülüyüm ve artık ben de bu durumdan kurtulmak istiyorum. Ama ne yapacağım, nasıl yapacağım konusunda en ufak bir fikrim bile yok, çıkmazdayım. Şu an bunu birileri okuyorsa tavsiye istiyorum. Ben ailesiyle yaşayan bir kadınım. Ailemdeki herkes…
Merhaba. Aslında ben hep bildiğini okuyan inadı inat birisiyimdir. Kapanmak tamamen benim isteğimle, 3 dakikada karar verip uyguladığım ve 2. gününde ‘Ne yaptım ben?’ dediğim ama ‘Açıl kapan, oyuncak mı bu? Alışacaksın, nefsini kontrol et’ diyerek bırakamadığım bir şey haline geldi. Ve yemin ediyorum 3. gün…
Merhaba, hikâyem bu sitedeki birçok kişinin yaşadıklarına benziyor ama yine de bahsetmek istiyorum. 12 yaşımda regl oldum, malum kapanmak başını örtmek gerekir. Tam bir sene sonra 13 yaşında tam dışarı çıkacağım zaman ‘Ya bu başını kapatırsın ya da dışarı çıkamazsın’ dendi. Tabii o yaşta insan…
Aslında hiç yobaz olmayan son derece seküler bir ailede büyüdüm. Daha doğrusu baba tarafım solcu, modern, seküler bir aileyken annemin tarafı tam tersine muhafazakâr, baskıcı ve yobaz bir aileydi… Annem ailesinden farklıydı, babamla evlendiği için adeta dışlanmıştı. Mutlu bir ailemiz vardı… Daha sonra annem ailesiyle…
29 yaşındayım ve 14 yaşımda kapandım. Yani kapandım derken tabi ki kendi isteğimle değil, annemin “Kızım kapanman lazım, bunu benim sana söylemem gerekiyor yoksa ben cehenneme giderim. Sana bu hafta alışveriş yapalım mı?” demesiyle başladı. İlk dönemleri bu durumu kabullenmiş gibi geçirsem de sonrasında fazlasıyla…
Merhaba, beni tanımıyorsunuz, belki de tanıyorsunuzdur kim bilir. Buraya daha önce bir yazı yazmıştım: https://www.yalnizyurumeyeceksin.com/2018/09/14/hala-kapaliyim-ama-keske-hic-kapanmasaydim/ O yazıdan sonra çok düşündüm, pek çok kez karar verdim, pek çok kez vazgeçtim. Burada hikayesini paylaşan onlarca insanın yazısını okudum. Ve benim yazdıklarım boş ve önemsiz göründü gözüme. İnsanlar…
Muhafazakâr sayılabilecek bir ailede büyüdüm. 6. sınıfta regl olduğumda, annemin örtüm olmadan dışarı çıkamayacağımı söylediğini çok net hatırlıyorum. Örtüyü hiçbir zaman takmak istemedim. Dershaneye örtülü gittim, görünüşümden nefret ediyordum. Hatta bunu o kadar sindirememiştim ki dershanede başımı açıp annem geldiğinde ya da dershaneden çıkarken tekrar…
Ben Vera, her şey 4 sene önce kapanmak istediğimi söylememle başladı. Daha 11 yaşında bir çocuktum, annem bana birçok ebeveynin aksine çok fazla karşı çıktı “İstersen kapanma, bak pişman olursun.” gibi sözler söyledi ama ben salaklık yapıp annemi dinlemedim ve kapandım. Okulumuz dini bir okul…
Annesi babası ayrı bir çocuk olarak büyüdüm. Ailem dindar bir aile, hikâyelerini anlatan diğer bazı arkadaşlarım gibi. Annem de babam da beni yanlarına almadılar ve babaannemlerle yaşamaya başladım. Ortaokula başladım ve abimden “Artık ne zaman kapanıyorsun?” adı altında baskılar almaya başladım. Liseye geçerken kapanacağım dedim…
Merhaba arkadaşlar. Ben de fiziki olmayan o görünmez psikolojik baskıyla 7. sınıfın yazında tesettüre girmiştim. Ailem daha önce de ablama aynısını yapmışlardı; yani bize ne yaptıklarının, kafamıza geçirdikleri şeyin sorumluluk olarak bize neler yüklediğinin farkında değillerdi. Hürriyetimiz ve düşünme gücümüzün olmadığı yaşlarda bize çocuk adam…
Ben 8 yaşındayken annem hep başörtünün bana ne kadar yakıştığını söylerdi, ben de özendiğim için okul dışında hep takardım ve 5. sınıfa geçtiğim zaman İmam Hatip ortaokuluna yazdılar beni ve böylece kapandım. İlk zamanlar pek de rahatsız olmuyordum ama sadece birkaç ay geçtikten sonra istemedim,…
Dini konuda ciddi anlamda sıkı olan bir ailede büyüyorum. Babam sohbetlere vs. giden birisi. Bir de abim var, ilahiyat bölümü okuyor. Ben de İmam Hatip’e gidiyorum. Allah inancım var, ahiret inancım da var fakat zorla yapılan bir şeyin bir anlamı olmadığını da biliyorum. Dinde niyet…
Buraya yazmamın sebebi biraz cesarete ihtiyacımın olması ve benim durumumda insanlar var mı bunu görmek istiyorum. Ben şu an üniversite öğrencisiyim, gıda mühendisi olacağım, İmam Hatip lisesi mezunuyum. Kapanma sürecim hiç travmatik olmadı, ailede zaten herkes kapalıydı, neredeyse hiç başı açık insan yok ailemizde. İslam’la…
Merhaba. Bu sayfayla karşılaştığım için kendimi çok şanslı hissediyorum, içinde benim de bulunduğum kâbusu paylaşabilecek birileri olduğu için özellikle. 17 yaşındayım, üniversite sınavına hazırlanıyorum. Orta düzeyde muhafazakâr bir ailem var, daha doğrusu babam da dâhil olmak üzere baba tarafım öyleler. 14 yaşındaydım ilk kapandığımda; amcamın…
Hiçbir zaman başaramayacağımı düşünüyorum. İçimi kemiren bu hisleri insanın en yakınına dahi açamaması ne kadar üzücü. Ailem baskıcı, tutucu bir aile değil, kız kardeşlerim açık hatta, ama ben lise 1. sınıfta aptalca bir hevesle kapandım, herkes çok şaşırmıştı. Tabii ben inanılmaz mutluydum kapalı olmaktan dolayı.…
18 yaşında anneme yaranmak için başımı örttüm, burayı biraz daha açayım. Annem gençlik yıllarını olabildiğine özgür, mini etekler, mayolar, partiler şeklinde geçirmiş ve sonra bir takım tarikatların etkisinde fazlaca kalmış ve böylece tüm evi bir süre bizler için zindana çevirmiş bir kadındı. Müzik dinlemek günahtı,…
Saçlarımı hiç istediğim gibi yapamazdım evde. Babam hep kızar, toplatırdı. Giydiğim her kısa ya da dar şeyde Allah hem ailemi hem de beni yakardı. Yavaş yavaş işlenmiştim. Olması gereken belliydi ve ben henüz 15 yaşındayken bir gün pat diye kapattım başımı. Bunu hep kendi isteğimle…
Saat gecenin üçü ve içimde yaşadığım bu çıkmazı kimseye anlatamadığım için buradayım. 12 yaşında, kendi isteğimle kapandım. Şimdi dönüp bakınca neden bunu istediğim hakkında insanların bir fikri olmayabilir. Yazları Kuran yatılı olarak kursuna giderdim. Orada beynimi yıkadılar tabirini kullansam ne kadar doğru olur bilemiyorum. Okulu…
Merhaba, böyle bir platform olduğunu daha önce duymuş ama bakmamıştım, şimdi benim gibi iki ruh arasına sıkışıp kalmış insanları görünce ben de yazmak istedim. Benim hikâyem 14 yaşında başladı. Kendi isteğimle kapandım ben. Bir gün derste, bir hocanın tesettür üzerine konuşması beni çok etkilemişti ve…
11 yaşında kapandım. Ortaokulu kendi isteğimle İmam Hatip’te okudum ben. Hayatımın en büyük hatalarından biridir bu. 5. sınıfta bir hocamız vardı. O teşvik etmişti ve nefret ettiğim sınıf arkadaşlarım da tek tek kapanıyorlardı. Özendim. Bir gün bir hevesle anneme kapanmak istediğimi söyledim. Daha bone bağlamayı…
Merhabalar, ben de çoğumuz gibi liseye başlarken kapandım. 14 yaşındaydım ve durumun bilincinde değildim. O an sanki zaten onu yapmam gerekiyormuş gibi, başka çarem yokmuş gibi hissediyordum. Lise 1 bu şekilde geçti. Lise 2’de ise ciddi anlamda radikal bir Müslüman olmuştum. Bulunduğum okul -İmam Hatip-…
Merhaba herkese. Buradaki tüm hikayeleri oturdum, saatlerce okudum. Çok şükür ki birçoğunuzdan şanslıyım. Ne zorla kapatıldım ne de ailem katı veya baskıcıydı. 11 yaşımda kapandım. Kapanma sebebim ise inanın çok saçma. Komşumuzun kızı regl olunca kapanacaktı. Anne-babası bunu ona aşılamıştı, o da sürekli birlikte kapanalım…
Merhaba. Ben de az da olsa boyunduruk altından kurtulmuş bir kadınım. Henüz ortaokulda babam sürekli kapanmam gerektiğini söylerdi, annem de babama arka çıkardı. Ortaokul bitince beni direkt bir Kur’an kursuna yazdırdılar, ama ben oraya gitsem de direttim, kapanmadım. Bir haftasonu Kur’an kursundan eve döndüğümde, benim…
Yazım şeklim ve kendimi, hikayemi nasıl anlatacağım konusunda biraz yetersiz olabilirim… Şu anda 16 yaşındayım, 13 yaşında adet olduktan sonra kapandım ve kendim istedim, çünkü ailemi mutlu görmeyi çok sevmiştim. Hiç olmadığım yolda yürümeye devam ederken kendim değildim ve kendimi hiç beğenmiyordum. 2 yılın sonunda…
12 yaşında, daha 6. sınıfa giderken taktım başörtüyü, çünkü iyi olan, doğru olan buydu. Çünkü böyle yaparsam mükemmel olacaktı herkes için, ve birçok takdir alacaktım, ki öyle de oldu. Taktığım başörtü o yıllarda müthiş bir özgüven veriyordu, evet, 12 yaşında. Sonra düşündüm, sorguladım. 17 yaşındaydım…
Bunu ağlayarak yazmak epey zor açıkçası benim için. 10 yaşında kapandım. Aile zoruyla yaptığımı söylemem yanlış olur. Ailem yalnızca dinini yaşamayı değil, bunu insanlara yaşatmayı, öğretmeyi seven bir aileydi. Dolayısıyla da eğitimlerini bunun üzerine almışlardı. Haliyle bu durum aile hayatımıza da sirayet etmişti. Ortaokulda İmam…
Merhabalar. Herkes gibi ben de hikayemi paylaşmak istiyorum. Paylaşmak istiyorum, çünkü bir zamanlar benim içinde bulunduğum durumda olan birçok genç kız var, biliyorum. Ama onların aksine, benim bu süreçten geçtiğim zamanlarda böyle bir platform yoktu. Daha 12-13 yaşlarındayken kendi isteğimle kapanmıştım. Beynimi yıkamışlardı adeta ve…
Merhabalar. Az önce bu aileyle tanıştım. Mektupları okudum. Ve ben de paylaşmak istedim. Ben henüz on altı yaşındayım. Öğrenciyim. Saçlarımı savurup okula gitmem gereken zamanlar. Ama ben de kapatılmak istendim. Başıma bir başörtü koydular. “Bu” dediler, “dinin gereği”. Bir süre dinledim. Çünkü ailem, beni büyüten…
Merhaba, ben daha yolun başındayım. Ne yapacağımı, nasıl bir yol izleyeceğimi inanın hiç bilmiyorum. Bu sene 8. sınıfa başlayacağım ve bana “özgür” gezebileceğim sadece 1 yıl daha tanınıyor. Şu yaşıma kadar hep “Diz üstü giyme, kadınlar sokakta kahkaha atmaz, kısa tişörtler giyme, kapan artık, çok…
Merhaba. Daha yolun çok başındayım. Ergenliğe girmeden, 6 sınıfa tamamen kendi isteğiyle kapanmış biri olarak başladım. Regl olup kadınsı ve genç kız gibi hissetmeye çok özeniyordum, ama işin aslı hiç öyle olmadı. Kapandıktan sonra baskılar arttı, ailem fazlasıyla muhafazakar. “Bayan çok gülmez, dar giyinmez, erkek…
Merhabalar, hikayeleri ağlayarak okudum ve ben de kendiminkini yazmak istedim. 6-7 yaşından itibaren çevre baskısı ve toplumun “ahlak” normları çerçevesinde ne kısa kollu t-shirt ne şort ne de kapri giyemedim. Uzun kollu t-shirt ve pantolon… Yaş ilerledikçe olaya uzun upuzun hırkalar eklendi. Arkadaşlarımın giydiklerini hiçbir…
Merhaba. Gördüğüm kadarıyla benden büyük ablalarım hikayesini anlatmış. Ben de size 9 yaşında kapanmamın hikayesini anlatmak istiyorum. Ben 2004 yılında muhafazakar bir ailede “yobaz” diye tasvir edilen bir şehirde doğdum. Çevremdeki herkes kapalı ve dinine düşkün insanlardı. Açık giyenler, erkek arkadaşıyla sokakta el ele gezenler,…
Merhaba. Benim geçtiğim yollardan geçmiş veya geçmekte olan bir sürü yetişkin ve çocuk olan kızlar vardır belki, bu yazıyı okuduktan sonra daha da cesaretlenirsiniz, bir insana dokunmuş olurum umarım. Tesettüre girme fikri hep aklımdaydı, 5. sınıftan beri bir arkadaşımla hep bunu konuşurduk, o da çok…
Merhaba, sayfayı takip edeli 3-4 gün ya oldu ya olmadı. Kendimi yalnız hissediyordum, ancak hiç de yalnız değilmişim. Benimle aynı şeyleri yaşayan, aynı duyguları paylaşan ne çok kadın varmış… Benim 1. sınıfa başladığım sene annemin tanıştığı aşırı muhafazakar arkadaş grubu sebebiyle hayatım değişti. Kendisi sohbetlere…
Merhaba, 16 yaşındayım ve yaklaşık 5 yıldır kapalıyım. Muhafazakar bir ailede doğduğum için, çocukluğumdan beri ergenliğe girdiğimde kapanmam gerektiği söylendi. Regl oldum ve kendi isteğimle kapandım. Ama şu an her dışarı çıkışımda başımı örtmek, uzun kollu giymek, bilek göstermemek bana çok çok ağır geliyor. Açılmak…
11 yaşında kendi isteğimle kapandım, çünkü her saç telimin koca bir yılana dönüşeceği ve erkeklerin gördüğü her yerimin sonsuz ateşte kavrulacağı düşüncesi, 11 yaşındaki çocuğu korkutuyordu. Bunun bir çocuk istismarı olduğunu o zamanlar bilmiyordum. Düşüncelerim değiştikçe, her zorla kapanan kızla aşağı yukarı aynı şeyler yaşadım.…
Merhaba. Nereden başlayacağımı bilmiyorum ama, Instagram‘daki gönderileri okumak bende yazma isteği oluşturdu. 21 yaşındayım ve 3 yıldır kapalıyım. Evet, kendi isteğimle kapandım, lise sondu ve o zamanlar dine daha bağlıydım ve kapanmanın kutsal bir şey olduğunu düşünüyordum. Bunu destekleyen videolar izleyerek kendimi daha da istekli…
Merhaba, hep içimde sakladığım şeyleri yazanları gördükçe benim de içimi dökesim geldi. 18 yaşındayım ve ben de yaşadığım coğrafyanın kölesi olmuş durumdayım. 7’li yaşlarımdan, yani ilköğretimden itibaren giyimime dikkat edilmeye başlandı. Özellikle başladım demiyorum, başlandı diyorum. Küçüktüm ve doğrunun, olması gerekenin böyle olması gerektiğini sanıyordum.…
Merhabalar, tek olduğumu sanarken burada onlarca insanla karşılaştım. Ben ‘annem babam muhafazakar’ tarafını keseceğim, çünkü annemi aldatan, döven ve alkol kullanan birisi için ‘kendi çapında muhafazakar’ demek bile fazla. 7. sınıftan beri kapanma baskısı içindeyim. 7-8 derken liseye geçecektim, aile zoruyla İmam Hatip’e tabii ki……
Şu anda 17 yaşındayım ve 13 yaşından beri kapalıyım. Kapandığım günden beri kendimi hiç kendim gibi görmüyorum. Yani olmak istediğim gibi. Babamı çok seviyorum. O da beni çok seviyor. Babam çok zeki bir insan ve kendince muhafazakâr. Asla bana bir şeyleri diretmeyen, düşüncelerime saygı duyan…
Artık açıldım. Öncelikle geçmişimi anlatayım. Herkes gibi muhafazakar ailede büyüdüm ama 80’lerin sonunda muhafazakar olmuşlardı. Annem sol görüşlü bir ailede tek Müslümandır. İnancı zararsız ama kırılgan, babam ise evlenince kapanan kadınlarla dolu bir aileye sahip. Büyü, babamın İmam Hatip’e gitmesiyle başlıyor sonra bütün sülale bir…
Merhaba, kocaman güneşli bir merhaba. Bu platforma daha önce de yazmıştım; ‘İki seçenek: ya okuldan alınmak ya başını örtmek.’ Bu sözleri babam söylemişti. 4 yıl önce liseye başlarken beni bu sözüyle sindiren babam, lise bittikten sonra açılacağımı söylediğimde de aynılarını söyledi: ‘Seni üniversiteye göndermem, benden…
Merhaba, ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Muhafazakâr bir ailede ve dinine bağlı kapalı bir toplum olan küçük bir şehirde yetiştim. Anne tarafımda da baba tarafımda da başı açık kadın yok diyebilirim. Çocukluğumda her yaz isteyerek yatılı Kuran kursuna giderdim, namaz kılardım. 14 yaşında liseye…
Öncelikle merhaba. Ben 19 yaşında bir genç kızım ve buraya yazan çoğu arkadaşımız gibi ben de baskıcı ve muhafazakâr bir ailede büyüdüm. Akrabalarım da fazlasıyla muhafazakâr. Babamın 7 kardeşi var ve hepsinin kızları kapalı. Sizce hepsinin kendi isteğiyle saçlarını kapatması mümkün mü? Tabii ki değil.…
Bir insan daha çocukken gelecekte nasıl olacağına nasıl karar verebilir ki? Verdim. Ailemde herkes sözde dindar ve din için kapanıyor, kimse açık değil. Küçüklüğümden bu yana hep onları görerek büyüdüm. Etrafımda, çevremde onlardan başka kimse yoktu. Babam ben büyümeye başladığımda, vücudum belirginleştiğinde sürekli ne zaman…
Kafam çok dolu olduğundan anlatabildiğim kadarını anlatacağım. Toparlayabildiğim kadar… 21 yaşında üniversite öğrencisiyim. Hayalimdeki bölümü maalesef baba parasıyla okuyorum. Yani onlara muhtacım. Bu yaşıma kadar hayatta tek sığınmam gereken güvenli limanı ailem diye bildim. Ve çok mutlu ve şımarık bir çocukluk yaşadım. Ta ki hepimizin…
Merhaba, benim hikâyem de burada yazılanlardan çok farklı değil, sadece biraz akıl danışmak istiyorum çünkü çevremde bu onu hakkında konuşabileceğim kimse yok, zira yaptıklarımı bir tanıdığıma anlatsam bir daha yüzüme dahi bakmaz. Muhafazakâr bir çevrede büyüdüm. 19 yaşındayım. Regl olduğum gün kapandım, tabii o zamanlar…
Çok hevesle girdiğim tesettürden 6 ay sonra bıkkınlıkla çıktım çünkü artık o şekilde giyinmek istemediğimi biliyordum ve üstümde hiç istemediğim bir ağırlığı taşıyormuş gibi hissediyordum. Çevremden de ailemden de çok tepki görmedim, okul değiştirmemin bunda çok etkisi oldu. Yanlış bir şey yaptığımı düşünürken olaya mantık…
18 yaşındayım, 5 senedir kapalıyım. Benim babam cumaya dahi gitmeyen ama dindar rolleri kesip millete vaaz veren tiplerden ve tam bir kadın düşmanı. Hayatım boyunca babam, kendisi din konusunda kılını kıpırdatmazken benden dini meselelerde bir şeyler bekliyor. Asla hiçbir konuda bana fikrimi sormaz, hayatımla ilgili…
Merhaba, ben 19 yıllık varlığını sürdürmeye çalışan bir kız çocuğuyum. Hayatım hep fikirler ve sorgulamalarla var oldu. Neden? Nasıl olur? Hep takdir görmek istedim. Hep sevgi umdum ailemden, özellikle babamdan… Babam hep boğazımda bir düğümdür, her baba kelimesinde ufacık bir gülümseme ve ardından gelen kalp…
Uzun uzadıya düşünüyorum. Sonra basıyorum tuşa sen de yaz! Buradayım işte, yazıyorum, nasıl başlamalıyım sözlerime bilmeden… Ah merhabalar ben Huzur… 23 yaşında çiçeği burnunda bir öğretmen adayıyım. Belki yakında atanırım, nasip diyelim.. Lise 2. sınıfta iken başladı benim kapanma maceram. Erkek arkadaşım vardı, üst komşumuzun…
Öncelikle merhaba. Benim hikayem annemi 13 yaşında kaybetmemle başlıyor. Yıllarca öz dayımın tacizine uğradım, nereme el sürmüşse ben hep oralardan nefret ettim. Yaşadığım yer küçük bir yer; ne zaman okula gidecek olsam, çarşıya çıkacak olsam 50+ amcaların gözleriyle beni taciz etmeleriyle çocukluk çağım geçti. Babamdan…
14-15 yaşlarında kapandım. Ortaokulun son senesinin son zamanlarıydı ve ergenlik çağına girmiştim. Kendimi iyi hissediyordum öyle. Ailem hiçbir şekilde baskı yapmadı, bunun heves olmaması için biraz daha düşünmemi söylediler. Ben kararımı verdiğimde gayet iyi hissediyordum. Kendi isteğimle örtündüm, zaten normalde giyindiğim gibi giyiniyordum, tek değişen…
O kadar abartılacak derecede muhafazakar bir ailem yok. Ailemdeki kadınlar kapalı belki, ama en azından zorlamıyorlar. Lisenin ikinci senesinde isteyerek kapandım. Aslında tam anlamıyla istemedim. Sadece öyle olması gerektiğini düşünüyordum. Hatta kuzenimle aynı gün kapandık ve ben o ana kadar nasıl şalımı bağlarım bilmiyordum bile.…
Yazılanları okuduğumda ben de çok etkilendim ve bir iki satır ben de bir şeyler yazmak istedim. Benim adım Aliye, öyle gizli falan yazmak istemiyorum bunu. Hayatıma çok erken yetişkin olarak başladım, çünkü ben daha beş yaşındayken anne babam ayrılmıştı ve babam hemen bir kadınla evlenmişti.…
Cümleye nasıl başlasam bilemiyorum, o yüzden direkt konuya geçiyorum. Ben ilk kapandığımda 6. sınıftaydım ve bu ailemin değil, ailemin beni eğitim görmem için gönderdiği dershane yüzünden olmuştu. Bana sürekli kapanmam gerektiğini, kapanmazsam saçlarımın cehennemde bir sacın üzerine konup yakılacağını ve görünen her saç telime yılanların…
Merhaba. 18 yaşındayım ve 4 yıldır kapalıyım maalesef. İmam Hatip mezunuyum. Ailem tarafından hiç şiddet görmedim. Kimse kapanmam için yaptırım uygulamadı. Okul konusunda hiç sıkıntı yaşamadım. Dışarıdan bakıldığında hiçbir sorun yok. Hatta bazı arkadaşlarım “Keşke seninki gibi bir ailem olsaydı” diyor. Ama ben ailemden nefret…
Herkese merhaba. Benim hikayem biraz farklı. Öyle sıkı muhafazakar bir ailem yok. Sürekli baskı yapıp kapanmamı isteyen de olmadı, fakat giydiğim kıyafete, aldığım nefese, attığım adıma, hatta çatal kaşık tutuşuma bile karıştılar. İstediğim gibi gülemedim, istediğim gibi giyinemedim, istediğim gibi konuşamadım, istediğim gibi yürüyemedim bile.…
Benim sorunlarım 2018 Ağustos ayında tam olarak başlamıştı. 19 yaşında genç bir kadınım, çocukluğumdan bu yana hep muhafazakâr yetiştim. Çocukken sürekli Kur’an kurslarına gönderirlerdi ve annem de aynı zamanda bir şeyler öğretmeye çalışırdı. Çocukken çok üzüldüğüm bazı anılar dışında başarılıydım onlara göre. 6. sınıfa giderken…
Merhaba. Ben dinine düşkün bir ailede büyüdüm, ama bana hiç kapanmam için baskı yapmadılar. 14 yaşındaydım ve çok büyük bir heves, istekle kapandım. Her şey güzel gidiyordu, ama sürekli çevremdeki “Sen kapalısın gülemezsin, kadınsın ve özellikle de kapalısın, sigara içemezsin, onu yapamazsın, bunu söyleyemezsin” laflarından…
Merhaba. Önce kendimi tanıtayım; 16 yaşına birkaç gün önce girmiş ve 10. sınıfa geçmiş bir lise ögrencisiyim. Yaşadıklarım daha ben anne karnına düşmüşken planlanmış, annem bana hep “Ben seni Meryem annemiz gibi Allah yoluna, kurslara adadım.” der. Çok komik değil mi, daha doğmadan belirlenmiş bir…
15 yaşındayken ailemin bir baskısı olmadan kendi isteğimle kapandım. O yaz şehir dışına yatılı olarak Kuran kursuna gitmiştik. Orada bize öyle şeyler anlattılar ki, bizi o kadar çok korkuttular ki sanki başımı kapatmadığım için dünyanın en kötü insanı bendim. O yaz kapanmaya karar verdim, ailem…
Merhaba herkese. Bu siteye önceden acıyarak bakardım. Yazık ahiretlerini mahvettiler bir de marifet gibi anlatıyorlar, diye. Kaybeden benmişim aslında. Bu kibir ve öfke beni sadece cehenneme layık ederdi. Asla derdim hep, asla açmam. Kafamı kesseler dahi bu örtüyü çıkarmam. Ama rüzgâr tersine döndü. Kınadığım kişilerin safında onlara…
Bütün yazıları hıçkıra hıçkıra okudum. Gerçekten yalnız olmadığını bilmek o kadar güzel ki. Ama hepimizin bir o kadar da çaresiz olduğunu görmek çok acı. Ben gerçekten muhafazakâr denilebilecek bir ailede büyüdüm. Baba tarafı dinle kafayı bozmuş aşırı muhafazakâr. Anne tarafım o kadar dindar değil ama…
Ben küçük yaştan beri okuyan, kendi parasını kazanan ve bunu doyasıya harcayan kadına hep özendim. Biraz da özendirildim, kuzenlerimin hemen hepsi meslek sahibiydi, onlara bakmak bile çok güzeldi. Ben küçük yaştan beri hep ezdirildim; gerek aileme, gerek kuzenlerime, gerek çevreme… Ama hayatımın dönüm noktası babamın…
“Gerçeği öğrenirlerse bir ailem olmaz” demek istiyorum öncelikle. Hepiniz gibi ben de bir muhafazakar ailede doğdum, büyüdüm, hala yaşıyorum ve hikayeme geçiyorum. İlk regl olduğum günü hatırlıyorum, hayatımın en kötü günüydü. Artık çocuk değildim, 12 yaşında olsam bile öyle diyordu din. Annem artık kapanmam gerektiğini…
Merhaba, buradaki hikayelerin tamamı gibi benimkinin de ana teması muhafazakâr bir aileden oluşuyor, öncelikle yaşım 15… Çocukluğumdan beri kısa etekler, şortlar, askılı ve sıfır kollu giysileri giymem yasaktı, onun dışında yaz ayları Kur’an kursuna gidiyordum ve ailem tarafından sürekli olarak örtünmenin çok güzel bir şey…
Ben 7. sınıf yazında kapanmıştım. İsteyerek kapanmıştım aslında. O zamanlar kitaplar okuyarak, araştırarak geçmiyordu, o zamanlar hep büyüklerimin dediklerini doğru sayardım. Şu an da 11. sınıfa geçtim, çok değiştim, fikirlerim, hayallerim her şey çok değişti çünkü artık insanların dediklerine inanmaktan çok, araştırarak ve okuyarak öğrenmeyi…
Küçüklüğümden beri regl olduğumda kapanacağım söylendi. Regl olduğumda deli gibi ağladığımı hatırlıyorum. Zorunlu kabulleniş… İlk kapandığımda bu sadece bedenen olmamıştı, ruhen de içime kapanmıştım ben. Hiçbir yere gitmek istemiyordum. Hiçbir yere gitmiyordum. Saçma, asosyal bir insan olmuştum. Kız olduğum için kendimden nefret ediyordum. Çünkü bana…
Evet, öbürleri kadar mücadele vermedim belki ama, içimde bayağı fırtınalar kopuyor. 5 yıl önceydi, ortaokuldan mezun olduğum sene yaz tatilinde kapandım, ki normalde sorulduğu zaman “O ne öyle neden örtüneyim bez parçası” falan derdim. Ne kadar doğru bilmiyorum ama şu an başörtümle 5. senem ve…
Merhaba, ben de baba baskısı sonucu tesettüre giren biri olarak hikayemi sizinle paylaşmak istiyorum. Orta derece muhafazakar bir babam vardı. Annemi küçük yaşta kaybettiğim için halen ergenlikte devam eden problemlerimi kendi içimde çözmeye çalışırken, tüm sorun buymuş gibi tesettür istekleri bitmedi babamın. Çocukken babamın böyle…
Merhaba, ben de buraya içini rahatlatmak için gelen onlarca insanlardan biriyim, yazınca biraz da olsa rahatlarım belki diye düşünüyorum. Kendi hikayemi anlatmakla başlayayım. Ben muhafazakar sayılabilecek bir ailede büyüdüm, ta küçüklükten beri üzerimde hep bir baskı vardı. Küçükken bir kere bile mayo giyip denize giremedim,…
Kapalılığın gelenek olduğu, açıklığınsa göze battığı bir çevrede yetiştim. Herkes gibi ben de renkli şal, tunik ve pantolon giyiyordum. 20 yaşındayken kendim kapanmaya karar verdim. Allah’ın emri, depresyon, çevremdekilerin gazı vs.. Kendimi esaret altına aldığımın 7 yıl sonra farkına vardım. 8. yıl dolmadan esaretimden kurtulmaya…
Herkese merhaba. Benim hikâyem buradaki birçok kadının aksine ailemin muhafazakâr olmasıyla değil muhafazakâr aile yapısına geçmesiyle başladı. Bundan yaklaşık 5-6 yıl önce annem ve babam yeni arkadaş ortamları oluşturmaya ve onlarla günden güne kaynaşmaya başladılar fakat o zaman bile tam olarak muhafazakâr bir aile değildik.…
Merhabalar, yazılanları okuduğumda, ne kadar da aynı düşüncede insan varmış, diyorum bu ülkede. İnsanların kafalarının içindekini göremiyoruz, sadece yanlarından geçip gidiyoruz. Yüzlerine bile bakmıyoruz çoğu zaman. Sanırım bu yüzden fikirlerimizin aynı ya da benzer olduğu insanları bulmak şaşırtıyor bizi. Bu platform için teşekkür ederim bu yüzden…
Merhaba! 17 yaşındayım. Birkaç ay sonra 18 olacağım. YKS’ye hazırlanıyorum. Ailem İzmir’de yaşıyor. Eğer istediğim bölümü kazanırsam gitmeden önce ailemle konuşacağım. Şimdi konuşmak istiyorum ama gerçekten fazla çekiniyorum. Ben 8. sınıfa başlamadan önce kapandım. Çok istememekle birlikte biraz zoraki kapandım. Aslında ilk kapandığım zaman her…
Nasıl başlasam gerçekten bilmiyorum. Şu an 15 yaşındayım. 13 yaşında ailemin zoruyla kapandım, bu süreçte özellikle babam çok etkili oldu. İlk başta kapalı kuzenim vardı, benden 3 yaş büyüktü, ben o sıra 13 yaşındaydım. Babam o kızı öyle görünce onun yanında bana, başımı kapatmazsam okula…
Öncelikle herkese merhabalar. Böyle bir bloğun varlığından ve burada bulunan dayanışma hikâyelerinden ötürü çok mutlu olduğumu bilmenizi isterim. Gelelim benim hikâyeme. Şu anda 25 yaşındayım. Örtü hayatıma travmatik bir şekilde girdi. Ergenliğe girdiğim yıllarda aniden boyum çok uzadı ve vücut hatlarım belirginleşti. Ve bu da…
Kendimi bildim bileli, ailem hep dindar olmuştu. Kuran kurslarında yetiştim, Kuran okumayı henüz daha bir çocukken öğrendim, ilk orucumu tuttuğumda ilkokula yeni başlamıştım. Ortaokuldayken başörtü takmak yasaktı ama babam sürekli beni kenara çeker, bana ne zaman başımı örteceğimi sorardı. Hiçbir zaman başımı örtmek istememiştim, sadece…
Benim hikâyem de çocukluğuma dayanıyor, hoş 18 yaşındayım hala yetişkin sayılmam. Her zaman fazla dindar ve dini hep merkeze yerleştiren, kendini ona göre biçimlendiren bir ailenin çocuğu oldum. Bu elbette küçük bir çocuk için sorun teşkil etmez, aksine aileyi rol model aldığı için örnek teşkil…
Hepinize merhabalar, Buraya yazılan birçok hikayeyi okudum. Aslında kendi hikayemi, düşüncelerimi paylaşıp paylaşmamak konusunda kararsızdım. Ama içimden bir ses, belki senin hikayenden cesaret bulacak ve umudu artacak kadınlar olabilir, dedi, paylaşmalısın. Ben de bu yüzden paylaşmaya karar verdim. Ve başlıyorum: Yirmi beş yaşındayım. Üniversite mezunuyum.…
Umursanmak isteğimden asla sıyrılamayacak olmaktan çok korkuyorum. Hiç büyüyemeyecek ve hayatta, en azından uzun vadede, kendisinden başka kimsesinin olmadığının ve olmayacağının farkında ama bunu asla kabul edemeyecek bir çocuk olarak kalmaktan… Bu korkumu yenmek için her şeyi yapıyorum, hala kanıtlar arıyorum. Çünkü o kalıba girmemem…
Merhaba, 25 yaşına yeni girmiş biri olarak yazmak istedim, aslında hep böyle platformlar aramıştım. Benim annem ve babam küçük yaşta evlenmiş ve bu şehre geldiklerinde kiralık bir ev tutmuşlar kendilerine. Evin sahibi Mahmut Efendi Cemiyeti’nden. Annem 16 yaşında bir çocuk olduğu için onun zihnini kolayca…
Öncelikle istediğimi yazabilmek bile beni mutlu ediyor şu an. İlk defa kendimim. Ben derken ilk defa ben gibi konuşacağım. Henüz 11 yaşında kapandım. 11. Komik bence. Ailem o kadar dindar ki dindar onlar için doğru tabir değil bence, yobaz ya da çomar diyebilirim onlara. Liseye…
Merhabalar. Modern diyebileceğim insanların olduğu bir şehirde, muhafazakar bir ailenin korkak bir çocuğu olarak dünyaya geldim. Allah ve peygamber sevgisi ile büyütüldüm. Kuran kurslarına gittim her sene. Dinimi çok seviyordum, gerçekten. 10 yaşımdayken 5 vakit namaz kılmaya başlamıştım. Ailem, ortaokuldayken “Ne zaman kapanacaksın?” sorusunu sormaya…
Kendi zihnimde kabul etmediğim düşünceleri dış görünüşümde yansıtmak bana ağır geliyor. Daha 5-7 yaşlarımda bile ailem bana tunik, etek, elbise giydirirdi. Başıma da bone takardı. Biraz büyüyünce ise tişört giymeme bile izin vermediler. 6. sınıftayken başladı babamın kapanın baskısı. Ablama da bana da çok diretti.…
Merhaba Yalnız Yürümeyeceksin Ailesi, Uzun bir süredir devam eden derin bir bunalımın içinde yazıyorum bu satırları. 17 yaşımda, lisede kendi isteğimle kapandım. Açıkçası örtü takma konusunda pek de zorlanmadım. Zaten aşırı açık giyinen bir kız olmadım hiçbir zaman. Ailem ise, Allah onlardan razı olsun, hiçbir…
Herhalde buraya yazdığım/yazacağım kadar kimseye açık açık bu konu hakkında konuşmadım. Henüz kendime bile konuşamadım ki. Bu yazı da, hiçbir şey olamazsa en azından bunun alıştırması olsun diye. Şuan 20 yaşında olup 8 senedir “kapalı”, “başörtülü” ya da “tesettürlüyüm”. Tırnak işareti çünkü ben kendimi neredeyse…
Benim de buradakilere benzer bir hikâyem var. Ailem, özellikle de babam fazla muhafazakâr. Fakat bu muhafazakârlık kapalılıktan ve namaz kılmaktan öteye geçmiyor. Akrabalarımız içerisinde neredeyse hiç açık yok. Ben de çoğu kişi gibi kendi isteğimle kapandım en başta. Ama şimdi düşünüyorum da aslında kendi isteğimle…
Pantolon giyemezdim. Yaşıtlarımda gözüm kalırdı. Bir gün vitrindeki şortlara bakarken annemin ‘’Sana da alacağım‘’ dediğini ve heyecanımı hatırlıyorum. Alamadı. Ablamı kapattıkları gibi beni de kapatırlar diye regl olduğumu saklamak için çabaladım. Sonunda bir elime bone bir elime şal verildi. Kapatıldım. İçime de kapandım. 13 yaşında…
Merhabalar, her ne kadar başardıktan sonra yazmaya karar versem de bir süre daha başaramayacağım gibi gözüküyor. Bu yüzden şimdi hikâyemi paylaşmaya karar verdim. Burayı keşfetmeseydim, kendim gibi insanlar olduğunu görmeseydim, buraya yazılan her hikâyede bir parçamı bulmasaydım dayanabileceğimi sanmıyorum. Her ne kadar benim gibi baskıya…
18 yaşında, yeni hayatımın 3. gününde yazıyorum bu yazıyı. Ben de baskıyla büyütülen kadınlardan bir tanesiyim. İlk önce ailemi anlatmak istiyorum. Büyükbabam, babaannem, halam, annem, babam ve 3 kardeşimle 2 katlı bir evde yaşıyoruz. Büyükbabam klasik “Herkes benim dediğim gibi yaşayacak, ben ne dersem o…
Merhaba, ben muhafazakâr denilebilecek bir şehirde, muhafazakâr bir ailenin tek kız çocuğu olarak büyüdüm. Küçüklüğümden beri erkek çocuklarla oynamamdan tutun, “Okumazsan yoldan geçen adamın birine seni veririm.” gibi cümlelerle büyüdüm. Lisede sırf açık olmak için polis kolejini istedim ama 8. sınıfın yaz tatilinde ailem kapanmam…
Öncelikle herkese merhaba. Ben de kesinlikle yazmalı, hikâyemle yanınızda olmalıydım. Bu yüzden hemen başlamak istiyorum. 27 yaşında üniversite mezunu bir kadınım. Başörtüsü takmaya, ailemce oldukça geç sayılan bir yaşta, ortaokulu bitirdikten sonra, tamamen onların arzusuyla başladım. Geleneksel muhafazakâr bir ailem vardı. Geleneksel diyorum çünkü bu…
Merhaba. Artık o kadar doldum ki bu satırları yazarken gözyaşlarım kendiliğinden akmaya başladı bile. Umarım içimi döktüğümde rahatlarım biraz da olsa. Ben 7. sınıfa geçerken hafif bir zorlamayla kapandım diyebilirim. Üzerimde tam olarak bir baskı yoktu fakat tüm şartlar benim kapanmam üzerine kuruluydu sanki. Babam…
Merhabalar, Aslında bu mektubu açıldığımda, bir zafer olarak yazmak istiyordum ama dayanamadığım için şimdi yazacağım. Hikayeme en başından başlamak istiyorum. Ailem çok baskı yapan bir aile değildir ama annem ve babam, ikisi de dindar olduğu için benim de din konusunda eksik kalmamı istemiyorlardı. Oturduğumuz yerin…
Merhabalar, 14 yaşımdayken herkesi şaşırtan bir karar alıp örtünmüştüm; ne de olsa yıllar sonra örtünecektim. Bu bir kültürdür bizim oralarda, bunun tamamen inançla alakalı olduğunu asla düşünmüyorum. Bu durum takdir toplamıştı ve bu benim daha çok hoşuma gidiyordu. Hiç pişman değildim. Zaten lisede ve ortaokulda…
Canım yalnızyürümeyeceksin.com, Benim için o kadar özelsin ki… Takip etmekten bile korktuğum, ana sayfama her düştüğünde, yazılarını gözlerim dolu dolu okuduğum bir platform nasıl bu kadar özel olabilir benim için? Omzumdaki bu ağır yükü bir tek benim taşımadığımı hissettirdiği için belki. Önceden olsa şu satırları yazmak…
Çok çok uzun yazdığımın farkındayım ama yayınlarsanız cidden sevinirim. Kendi yazdığım yazıyı bile bir kez olsun geri dönüp okuyacak cesaretim yok; ama bu sitede “başarısızlığın” hikayeleri de olsun istiyorum çünkü tek çaresiz hisseden insan ben değilim, biliyorum. Aslında bu yazıyı özgürleştikten sonra yazmayı planlıyordum ama…
Merhaba, ben de 19 yaşında, sarı saçlı ve örtülü bir kızım. 14 yaşında kendi isteğimle gittiğim Kur’an kursundan başı örtülü olarak çıktım, bu kadar ağır geleceğini anlamadan. Annem tesettürlü, babam dinden epey uzak, abim de öyle. Annem sürekli kapalı olduğumda daha güzel olduğumu söylerdi, inandım.…
Kapandığımda henüz 11 yaşındaydım. 5. sınıfın Mart ayında regl oldum ve regl olduğum günden itibaren ailemden, akrabalarımdan, hatta ablamın kocasından duyduğum “Ne zaman kapanıyorsun?”, “Ben senin yaşındayken beş vakit namazımı kılardım”, “Kapanmayanlar cehennemde cayır cayır yanacak”, “Kapanmayacaksan sokakta başına bir şey gelirse şikayet etme sakın”…
Dinin önce sevdirilmeye sonra gerekirse de zorla yaşatılmaya çalışıldığı kalabalık bir evde büyüdüm. Din, aile huzuru ve anne babaya itaat… Aldığımız her kararda önce bu üçlüyü düşünmek zorundaydık. Tüm hayatımız dine ve babamın isteklerine göre şekillendi. Dışarı çıkıp arkadaşlarımızla buluşamaz, doğum günlerine gidemez, hiçbir sosyal…
10 yaşıma kadar babam, babaannem, annem ve ablamla beraber yaşıyorduk. Baba tarafım Müslüman olduğunu söyleyen insanlardı ama bu namaz kılmak ya da başörtüsü örmekten ileri gitmezdi. Bunun yanında babamın Müslümanlıkla uzaktan yakından alakası yoktu. Anne tarafım ise dinine düşkün ve bizim de öyle olmamızı isteyen…
21 yaşındayım ve 8 senedir kapalıyım. Benim hikâyem de birçok genç kızınkine benzer bir hikâye. Regl oldum, artık kapanmam gerekiyordu ve babamın da zorlamasıyla kapandım. Bu pek sorun olmadı benim için, çünkü önünde sonunda kapanacağımı biliyor ve kapanmam gerektiğine inanıyordum zaten. Ortaokul bittiğinde yine babamın…
Bu kadar dert ortağımı görünce ben de yazmaya karar verdim. Önce aile yapımdan bahsedeyim. Ailem kesinlikle muhafazakâr denilen kesimden. Onların görüşüne göre açık olmak ahlaksızlık ve kabullenilemeyecek bir şey. Kapanma sürecim ortaokuldan sonra yatılı dini bir kursa gitmemle başladı. 13 yaşındaydım ve taktığım gibi herkesin…
Merhabalar. Ben 17 yaşındayım. Yaklaşık 3 sene önce biraz aile biraz çevre baskısıyla kapandım. Herkese kendi isteğimle yaptığım bir şeymiş gibi gösterdim, böylelikle ben de alışırım diye düşünüyordum. Tüm akrabalarım örtülü olmasa da kendi ailem çok muhafazakârdır. Bir gün babam yolda bana ‘Artık kapanma zamanın…
25 yaşındayım. 7 senedir kapalıyım ve kendi isteğimle tesettüre girdim. Annem de tesettürlü ama kız kardeşim değil. Aile olarak ılımlı muhafazakâr denilecek bir aileyiz. Özellikle babam kendi ayaklarımız üzerinde durmamız için annemden daha çok destek olur. Senenin başından beri açılmak istiyorum fakat bunu cesaret edip…
Merhaba, öncelikle benim de hikâyem sizinkine çok benzer ama ben isteğimi bugün başardım. İçim içime sığmıyor, inanıyordum bir gün başaracağıma ama yine de o kadar ulaşılmaz bir mertebe gibi geliyordu ki her an içime bir çaresizlik düşüyordu, olur da bir şeyler ya yolunda gitmezse diye.…
Nasıl bir giriş yapılır bilmiyorum… 14 yaşında kapandım. Zaten olması gerekir ya hani, benden büyük ablalarım kapalı, heves edersin. Sen kendi isteğinle yapmışsın gibi bir algı. İmam Hatip lisesine gönderildim, kapanacaktım elbette! İmam Hatip öncesi gitar çalan, anarşist ruhlu, kafası kırmızı bir kızdım. O kadar…
Merhaba, hiç tanımadığım ve bunu okuyan, içi içine sığmayan insan. İçin içine sığmıyor; çünkü kendin gibi birisini arıyorsun, aynı benim gibi. Meğer yalnız değilmişiz. Burayı okuduktan sonra hem çok mutlu oldum, hem de çok ağladım. 18 yaşındayım şu an. Tam 4 önce severek kapandığımı sanarak…
Şu an yazmaya başlıyorum. Aslında hep dışına bakılıp yargılanan kızdım. Bazen hayatta bize dayatılan yolları yürüyoruz, kendi yolumuzmuş gibi. İnsanlar seçiyor, biz de kendimizin seçtiğine inanıyoruz. Belki de seçiyoruzdur, bilmiyorum. Ailemdeki herkes kapalıydı, büyüdükçe de kapanıyordu. Aslında içimden bir şey kapanmamı istemiyordu. Tanrı’nın varlığını sorguladığım…
Merhaba, ben 18 yaşında bir yıl daha üniversite sınavı için hazırlanan bir kızım. Hayatımdan bir yılın boşu boşuna gitme nedeni ise ailem. Annem dünyanın en muhafazakâr insanı olabilir. Beni küçüklüğümden beri isteğim dâhilinde veya dışında Kuran kurslarında ve o tarz yerlerde (yatılı kurs/cami vs.) büyüttü.…
Ailem çok baskıcıydı ve 13 yaşında zorlamalarıyla başımı örttüm. Özellikle babamın zorlamasıyla hatta babamın ailesinin, akrabalarının “Sizin kız da liseye başlayacak artık.” demesiyle başörtüsünü taktım. 6 yıldır başımda ama kalbimde değil. Annem açık görüşlü, beni dinleyen fakat kendi özgürlüğü olmayan bir kadın. Bana karşı çok…
Annem dindar ailemiz için aşırı marjinal bir tip olduğumu söylerdi, hala da söyler ama bir dönem marjinal olmanın iyi bir şey mi yoksa kötü mü olduğuna karar veremediğim için o dönemde ailemin hep parmakla gösterdikleri kızlardan biri olma çabası içine girip, kendi isteğimle kapandım ama…
Merhaba, benim hikâyem buradaki herkesin hikâyesinden biraz farklı. Öncelikle yaşım. Buradaki çoğu kişi yirmilerinde, otuzlarında… Ben ise daha sadece 15 yaşındayım. Lise 1. sınıfı bitirmek üzereyim. İlk defa başıma başörtüsü geçirildiğinde 3. sınıfa gidiyordum. Öğretmenler çok kızmıştı bana, aileme. Ailemin kapalılık vaadi de oyuncak idi!…
Merhaba. Sizler gibi ben de özgürlüğü için savaşan bir genç kızım. Benim anlatacaklarım sizinkilerden ne eksik ne de fazla. Tam anlamıyla aynı şeyleri yaşıyoruz. Bu platformla tanışalı yaklaşık 1 sene oluyor. Kendimi şanslı hissediyorum çünkü benim gibi çıkmazın içinde olan birçok insanın olduğunu bilmek beni…
12 yaşındayken kendi kararımla kapandım. Daha regl bile olmamıştım. İlk başta annem izin vermedi. ‘Erken, biraz daha büyümen lazım’ dedi. Ben resmen yalvardım, ne olur izin ver de kapanayım diye. Nihayetinde izin verdi. 12 yaş ya, daha çocuğum. Kapanırken babam benden bir söz istedi. “Açılmayacağına söz…
Başarmayı bekleyemeyecek kadar sabırsız ve korkağım, onun için hikâyemi şimdi anlatmak istedim. Çevrem beni her zaman asi bir kız olarak görmüştü, bense içimde yatan kırılgan kızı çıkarmamak için o kimliğe bürünmüştüm. Aslında 14 yaşında başladı her şey. ‘Kapanacak benim kızım, kapalı annenin kapalı kızı olur…’…
Lise 9. sınıfta, 14 yaşında örtmüştüm başımı. Ama sormayın nedenini, yaptım ve bilmiyorum. Annem sevindi. Sonra kavradım ne yaptığımı. Kafamdaki örtü zamanla beni kısıtlamaya başladı. Bakın, ‘Örtü seni kısıtlamaz’ mevzusuna girmeyin. Sevmediğiniz bir şeyi sürdürmek zorunda kalsanız siz de kısıtlı hissedersiniz. Tam tersini yapmak, örtmek…
14 yaşında kapandım ben. Hayat bir sürü sebep koydu önüme, İmam Hatip lisesine gitmek zorunda kaldım. Ailem kapalıydı zaten. Kabul görmek için, dışarıda dolaşabileyim diye kapandım ben de. İmam Hatip lisesi okudum ve soğudum Müslümanlardan. (İslam’dan değil) Aslında ben saçlarımı yapıp, minicik daracık şeyler giyip,…
Ben zorla kapanmadım. Babam çok hoşgörülü ve yardımsever bir insan. Çanakkaleliyiz ve bizim ailedeki İslam anlayışı Anadolu’dakinden çok farklıydı. Ben asla dışarı çıktığım saate, gittiğim yerlere, konuştuğum erkeklere, izlediğim dizilere karışılan bir ortamda yetişmedim. Sevdiğim çocukları babama anlatırım ben. Erkek kardeşime de anlatırım. Abim olsa…
Bundan tam 8 sene önce tamamen zorla kapatıldım. Hatta puanım Fen lisesine yettiği halde sırf başım kapalı okuyabilmek için zorla İmam Hatip lisesine gönderildim. O zamanlar işin çok farkında değildim karşı çıkamadım bile, sadece regl olmamak için dua ediyordum. Şimdi durup babamı ve o baskıcı…
Herkese merhaba. Buradaki tüm yazıları okumuş biri olarak yazacağım lakin nereden başlayacağımı bilmiyorum. Zorla kapatılan binlerce kızdan sadece birisiyim. 16’lı yaşlarımın başında kapandım, henüz 10. sınıfa yeni başlamıştım. Öncesinde neredeyse bir senelik tatlı uyarılar başlamıştı. Kızım artık kapan, zamanın geldi, yavaş yavaş bir yerden başla,…
Merhaba, Ben 17 yaşında bir öğrenciyim. Bundan 7 yıl önce ortaokula İmam Hatip ile başladım. Ailem, arkadaşlarım ve genel çevrem; babamın hoca, annemin çarşaflı bir kadın olmasını göz önünde bulundurarak belki de bana çizilen kaderin farkındaydılar. İmam Hatip Ortaokulu’na başladım, kapanmak için uygun bir ortamdı.…
Annem ve babam, Buraya bir mektup bırakıyorum, belki yolunuz düşer okursunuz. Belki benim yazdığımı anlar, belki anlamazsınız. En baştan anlatmak istiyorum sizlere derdimi. Çünkü karşınıza geçsem daha cümlem bitmeden bana sesinizi yükseltecek ve laflarımı bana yutturacaksınız, biliyorum. Üzgünüm, verdiğim karardan dönmek istiyorum. Üzgünüm, kendimi kendim…
13 yaşında, Hollanda’da doğup büyümüş bir çocuk idim. Ailem ‘Bu kız Hollanda kültürüne fazla adapte oldu, din iman bilmeyecek, unutacak’ diyerek beni Ankara’da yatılı okula gönderdi. Orta 3 ve liseyi Türkiye’de, Nakşibendi’nin yurdunda kalarak okudum. Etrafım güya dindar insan ile doluydu. Arkadaşlarım, öğretmenlerim örtülüydü; sadece…
Pişmanım… Çocukluğumdan beri tek amacım başkalarının isteklerini tatmin etmek oldu nedense. Övülmediğim sürece değersiz hissediyordum. Bunun için de birçok şey yaptım. Hiç yemek yemeden 14 kilo verdim, geceleri uyumadan ders çalıştım. “Maşallah kızım incecik olmuşsun, kızımız da pek zeki…” Bu kasıntı cümleler bir şekilde beni…
Anadolu’nun küçük bir şehrinde yaşayan muhafazakâr bir ailenin küçük kızıyım. Babamın babası imam, son derece yobaz ve itici bir adam; dede demeye dilim varmıyor. Hasta yatağındaki babaanneme bile aşırı merhametsiz davranan, halamın hayatını zehir eden biri. Halam şu an 50 yaşında ve hiç evlenmemiş dedem…
Sizleri öyle iyi anlıyorum ki… Ama ne yazık ki aynı duyguları yaşayan insanlar birbirlerini anlayabiliyorlar sadece. İnsanımız, büyüklerimiz için anlamak, anlayabilmek çok zor bir eylem. Anlamaktan, değişimden ödleri kopuyor hatta. Ben de 30 yaşına yeni basmış, 16 yıldır kapalı bir kadınım. Ailemle yaşıyorum. Üniversiteyi bitirdim…
Ben de her birimiz gibi muhafazakârlık adı altında dini işine geldiği gibi kullanan namus takıntılı bir ailenin içinde doğdum. Benimki burada anlatılanlar kadar ağır olmadı ama paylaşmak istiyorum çünkü bu benim hayatımın en iyi zaferlerinden biriydi. Bundan 10 yıl önce babamı kaybettim ve babam gerçekten…
Ben 13 yaşında sözde kendi isteğim ile kapandım. Annem ve babamdan ziyade ablamın üzerimde büyük bir baskısı vardı. O daha çocuk denilebilecek yaşta iken dedemler tarafından kapatılmıştı. Annem giyinip kuşanmayı ve süslenilmesini çok severdi. Ablama ilk eşofman takımını aldığında bütün sülalede tartışma konusu oldu. Çünkü…
Nereden başlayacağımı tam bilemesem de bir yerden başlayacağım. Ben 17 yaşındayım ve 6 yıldır başörtülü bir kızım. Annem ve ailesi aşırı dindarlar. Annem, benim -imanlı- bir kız olmam için her şeyi yaptı. Anaokulu yerine Kuran Kursuna gittim. Annem hemen hemen her gün tarikatın sohbetlerine gider,…
Biraz uzun bir yazı olacak gibi. Bunca sıkıntımı, bunca susmuşluğumu, 8 senenin yükünü ufak satırlara sığdırabileceğimi sanmıyorum da zaten. Dindar bir aileye doğmuştum. Babamın kaçamakları olsa da dinine bağlıdır. Annemdeki Allah korkusu ve sevgisi belki de peygamberlerde bile yoktur. Beni de böyle yetiştirdiler. Ya da…
13 yaşında ‘kendi isteğimle’ kapandım. Kendi isteğinle kapanmak meselesi birçoğumuzun da yaşadığı gibi kendi rızamızla olsa dahi yaşanılan ailenin ideoloji süzgecinden geçerek omuzlarımıza gelen bir yüktür. Bunu 23 yaşında anlıyorum. Fakat 13 yaşındaki o küçük kız çocuğu halimle bunun farkında olmayarak kapanmak istediğimi aileme bildirdim.…
Yıllardan 2011. Lise 2. sınıftayken bir anda kapanmaya karar vermiştim. Kimsenin baskısı olmadan. Annemin sözünü hep hatırlarım; ‘Kapanmaya karar verecek yaşta değilsin, iyi düşün, kendini kısıtlama.’ Ama dinlemedim ve kapanmanın gerekli olduğunu düşündüm, başıma örtümü alarak bir bayram sabahı dışarı çıkmıştım. Mutluydum. Doğunun bir ilinde…
Aşırı muhafazakâr bir ailede doğdum ve büyüdüm. Ailemde kız çocuğu olarak değer görmediğim, sevilmediğim için ‘Belki bundan sonra beni daha çok severler’ diye 9 yaşında ‘kendi isteğimle’ kapandım. Aslında haklı da çıktım, bana olan tutumları olumlu yönde değişti ama ben büyüdükçe kendimi bedenimin içinde hapsolmuş…
Nereden anlatmaya başlasam bilemiyorum. Benim annem ve babam evlenmeden önce dindar insanlar değillermiş. Annem evlendikten sonra geleneksel olarak saçları görünecek şekilde türban örtmeye başlamış, taa ki bir tarikata mensup olana kadar. Sohbetlere gidiş gelişler sonucu annem baya bir kapanmış, babam istememiş bu şekilde kapanmasını ama…
Kim henüz vücudunu bile tanımadan, keşfetmeden, cinsiyetinin bile farkında olmadan tüm bedenini kaplayan bez parçalarıyla donanmak ister ki? Ya da neden donattırmak için ısrar eder? Henüz 13 yaşındaydım kapandığımda ve çoktan kendimi günahkâr hissetmeye başlamıştım çünkü regl olmuştum. Aslında en mükemmel hissetmem gereken bir dönemde…
Aynada gördüğüm ben, ben değilim. Her geçen gün de bu yabancılığı iliklerime kadar hissediyorum. Bundan 3 sene önce kendi isteğim ile kapandım. Kimse beni ne zorladı ne de yapma etme dedi. Kararım yalnızca bana bırakıldı ve ben de Kur’an’ı okuyup (en azından bir kısmını) araştırmalar…
Dindar olduğunu savunan ama din üzerine pek de bir şey yapmayan bir baba ve dindar ama özgürlükçü bir anne tarafından yetiştirildim. Babam ve ailesi için tesettür bir gelenektir, şöyle ki; belli bir yaşa geldikten sonra kız çocukları kapanmak zorundadır. Bu yazılı olmayan bir kuraldır. Ben…
Merhaba. Ben baskı altındaki binlerce kız çocuğundan sadece bir tanesiyim. Öncelikle 16 yaşındayım ve sanırım yaklaşık 11-12 yaşlarımdan beri kapalıyım. 6. sınıftaydım, arkadaşımla beraber olmak için bir İmam Hatip ortaokuluna gidiyordum. 5. sınıftayken sınıfımdaki açık 3 kişiden biriydim. Daha okuldaki ilk senemden itibaren bütün öğretmenler…
Platformunuzu bir süredir takip ediyorum ve son günlerde yayılan #1yearchallenge sayesinde de yazmaya karar verdim. Benim hikayem henüz bitmedi. İlkokul yıllarında sokakta oynayan efsane nesildenim ben. Yaş 40′ a yaklaşıyor yavaş yavaş. O zamanlar sokakta oynardım, babam işten gelmeye yaklaşınca annem balkondan bana bir örtü…
“Eve almam seni. Kapıya o şekilde gelirsen eve almam.” Saat 02.28 kafamda tek yankılanan annemin bu acımasız sözleri. Sadece ‘Açılırsam ne yaparsın?’ demiştim hâlbuki. Evladı reddetmek bu kadar kolaymış demek. 14 yaşında aile baskısı ve çevresel sebeplerle kapananlardanım ben de. Elin pedofili adamı benden tahrik…
Bugün keşfettiğim bu sayfa şu zamana kadar aradığım şeydi. Youtube’a, Google’a İngilizce veya Türkçe olarak başını açan insanlarla ilgili aratmadığım kelime kalmamıştı. Fakat Youtube’da karşıma çıkan BBC’nin o haberine tıklamamla buralara geldim. Hikâyeleri okudum ağladım… Şimdi de kendi hikâyemi anlatmak istiyorum. 22 yaşında bir kızım.…
Başka bir dünya mümkün! Bizim evde Kur’an okuyabilmek okuma yazma bilmek kadar önemliydi, sonuçta ilk ayet “Oku” idi. Her yaz tatilinde ablam ile 1 ay bile olsa düzenli olarak camiye ya da bir kursa giderdik. Yine bir yaz tatili, ilk kez yatılı bir kursa tek…
Hırsızlık yapmadım ben. Birine iftira atmadım mesela. Yalan söylemedim, kimsenin namusuyla işim yok. Başka birinin hakkına girmedim, bilerek kalp kırmadım. Hiç mi önemi yok bunların? Tüm bunlar benim saç tellerime mi bağlı? Saçlarım görünürse ahlaksız, hırsız, yalancı mı olacağım? Hayır, yine aynı kalacağım. Namaz kılıp…
20 yaşında kapanmaya karar verdiğimde bu dünyanın çok kötü ve acımasız bir yer olduğunu ve kendimi korumak için tesettüre girmem gerektiğini düşündüm. Kimseye söylemeden bir gecede verdim kararımı. Ailemin üzerimde hiçbir baskısı olmadı. Kapanma konusunda uyarılar alarak büyümedim. Kendi verdiğim bir karar bana çok büyük…
Benim özgürce açılıp insan içine çıkabildiğim bir hikâyem yok ama benden genç olan kız kardeşlerime yol göstermesi için bir şeyler yazmak istedim. Kapandığım yıl henüz 7. sınıftaydım. Bazı genç kızların okulda eteğini kısalttığı bir dönem vardır ya hani, ben de çocukluk işte bir gün okulda…
Merhabalar ben Zeynep. 17 yaşına girmek üzere olan bir lise son sınıf öğrencisiyim. Aşırı dindar, tarikatlı bir ailede yaşıyorum. Çocukluğumdan beri hep din adı altında büyüdüm, daima bir gün kapatılacağım bilinci ile büyüdüm. 11 yaşındayken ‘Ne zaman kapanıyorsun’ sorularını almaya başlamıştım. Benim elimde olan tek…
Bugün size kendi maceramı anlatmaya geldim, henüz sonuna gelmedim ama çok az kaldı hissediyorum. Buradaki birçok hikayeye benzer bir hikayem var ama bir yandan da asla benzemeyen bir hikaye… Ortaokuldan çıktıktan sonra başörtüsünü babasına aşık bir kız olarak aldım saçlarıma. Beni hep seven ve bana…
12 yaşındaydım ilk kapanmaya karar verdiğimde. Birçok insanın aksine ben kendi isteğimle buna karar vermiştim. Çünkü ailem böyleydi, çevrem böyleydi, böyle olması gerek herhalde diye düşünmüştüm. Ailem hiçbir zaman baskı kurmadı, ama her seferinde uygun bir dille empoze ediliyordu bu fikir bana. Ben de iyi…
Ben 17 yaşındayım. 3 senedir kapanmam için baskı vardı, 1 sene önce kapandım ama başıma taktığım her gün kendimden nefret ediyorum. Dinle çok alakalı da değilim. Bazen namaz kılıyordum sadece istemek için. Sadece ailemin gönlü olsun diye kapalı kalma isteği istiyordum. Yakıştıramıyorum. Açılmak istediğimi aileme…
Benim de bir çoğunuzdan farklı bir hikayem yok. Belki bir çoğunuza göre daha şanslıydım, o kadar. Regl olur olmaz başörtüsü takmam için baskılara maruz kalmadım. Regl olmamdan yaklaşık bir yıl sonra, 7. sınıfın yaz tatilinde kendi isteğimle kapandım. O gün kendime şunu söylediğimi çok net…
Anneciğimi 10 yaşında kaybettikten sonra ailemden geri kalan kişilerle anlamsızca dine yönlendik. 10 yaşında kapatıldım, kaderimi çizdiler. 12 yaşında kalçam gözükmesin diye deli gibi 30-35 dükkân geziyordum. 6 yıl böyle geçti, kendimi özgüvensiz ve mutsuz hissediyordum. Aynaya bakmıyordum, çıkaramazdım. Lisedeydim ve herkes beni muhafazakâr olarak…
Hem agnostik, hem başörtülü! 16 yaşında gençliğinin baharında arkadaşlarıyla aynı sweatshirtü giyip, aynada poz veren, hafif ruj ile okul müdürüne yakalanmadan sınıfa koşan, saçlarını rüzgârda savuran, yağmurda ıslatan biri olmam gerekirken; her sabah otobüse binerken bile utanan, yüzünü yerden kaldıramayan, kendi olamayan, düşüncelerini belirtemeyen ezik…
13 yaşında kendi isteğimle başörtüsü taktım. O zamanlar mutluydum ve dini sadece kadınların başörtüsü olarak görüyordum. Liseye geçtiğimde başörtüsü bana zulüm gibi gelmeye başladı ve özgürlüğümün kısıtlandığını hissetmeye başladım. Arkadaşlarımın yaptığı şeyleri yapınca “sen kapalısın” tepkisi ile karşılaşıyordum. 1 yıl kadar düşündüm başımı açmayı ama…
Gençliğinde her türlü hovardalığı yaşamış, alkolden sokaklarda yıkılıp kalmış ama 30 yaşından sonra bir şekilde tarikata girmiş ve dindarlaşmış bir babanın kızıyım. Bildim bileli babamın sınırları çok keskin. Tarikat toplantılarına hala devam ediyor, 2 erkek kardeşimi de bu yönde, kendi görüşü doğrultusunda yetiştirdi. Kardeşlerimden biri…
Fanatik dindar olmayan fakat geleneksel olarak evli kadınların beyaz tülbentli, bekar kızların yazmalı olduğu bi köyde doğdum. Çok başarılı bulunduğum için köyden kente okumaya gönderildim, hem de bi minibüs dolusu erkek öğrenci içinde tek kız olarak. 8.sınıfa geldiğimde ailem beni artık başörtülü okula gitmem konusunda…
Bu platformu görünce biraz duygulandım. Ben 15 yaşında kendi isteğim ile kapandım, ama kapanmasaydım bir baskı olur muydu diye düşünmeden edemiyorum. Çünkü muhafazakâr ve sağ görüşlü bir ailede büyüdüm. Ben hala Allah’a inanıyorum ama insanların bazı farzları diğerlerinden üstün tutması ve başörtüsünün bu kadar sembolleştirilmesi…
Ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yok. Kişisel çatışma içerisinde olduğum gibi, her şey de bir çatışma içerisinde yaşamımda. İnsanlar kafamda ne olabileceği hakkında konuşup duruyorlar. Üniversiteye hazırlanma senemdeyim. Sanırım bana en çok yardımcı olan şey, şu ana kadar dinlediğim metal müzikler. 11 yaşında…
Hisleri tamamen aktarmak neredeyse imkânsız. Ama hepimiz çoğunlukla ortak noktalardan geçtik. Bunu düşünüp gerçekten yalnız olmadığımıza inanıp, kendimize güvenmekle başlıyor mücadele. Uzun zamandır buradan hikâyeleri takip ediyor olmama rağmen ilk defa yazmayı düşündüm. Çünkü 6 yılı aşkın olan bu mücadelede kendi kararımı verdim ilk defa.…
8. sınıfın yazında babam tarafından iki seçenek sunuldu: Okula başımı örterek gitmek ya da okuldan alınmak. Seçenek dediğime bakmayın, okumaya ve okula aşık bir insan olarak başörtüsü benim için zorunluluk olmuştu. Kıvır kıvır saçlarımı istemediğim şekilde kapatmak zorunda olduğum için evin içinde de görmek istemedim…
Merhaba. 17 yaşındayım, lise son sınıf öğrencesiyim ve üniversite sınavına hazırlanıyorum. Muhafazakâr bir aileye sahibim ve küçüklükten bu yana dini eğitim alıyorum. 13 yaşında kapandım, 4 yıldır da örtünüyorum. Kapanmaya karar verdiğim zaman bunu kendi isteğim doğrultusunda gerçekleştirdiğimi düşünmüştüm; elbette bir gün kapanacaktım ve erken…
Bulunduğum kalıp; düşüncelerim, ruhum ve tüm benliğimden öteydi. Dışarı vurmamak için çabaladığım her an taşırıyordum. 14 yaşımda kapanmıştım. Ben daha çok küçükken empoze edilen kapalılık, daha 12 sularımda pantolon üzeri uzun tuniklerle başladı. 7. sınıfta kapalıydım. Okulda açık, dışarıda fazlasıyla dindar bir görüntüm vardı. Beni…
Bu henüz bir başarı öyküsü değil. Muhafazakar bir ailenin 3. çocuğu ve tek kızı olarak dünyaya geldim. Karadenizli ailem doğduğum andan beri bana dini öğretti, hep bir gün başımı kapatacağım imalarında bulunuyorlardı ki daha küçücük çocukken “Sen de başını kapatacaksın değil mi bir gün” dediklerinde…
Herkese merhaba. Ben kendini bildim bileli başını kapatıp 20 yaşında açan birisiyim. Öncelikle ailemi anlatayım. Babam üniversite mezunu ve çağdaş görünümlü bir baba gibi görünen, ama aslında her şeyimize karışan birisi. Annem ilkokul mezunu ve babamın ona çektirdiklerini anlayamayacak kadar zayıf (babamdan 12 yaş küçük…
Kendimi bildim bileli zorba bir baba ve pısırık, baskılara çoktan yenik düşmüş bir anneyle beraberim. Ben ve kız kardeşim, babam ve onun zorbalıklarından o kadar çok şey yaşadık ki… Özellikle de ben, evin en büyüğü olduğum için her türlü bağnaz fikrini önce benim üzerimden denedi…
Nereden başlayacağımı bilmiyorum… Böyle bir platformu daha önce keşfetmeliydim.. Herkesin yazdıklarını okudum, defalarca okudum ve ağladım. 5 kız kardeşiz, ben üçüncüyüm. Ablamların başörtüsü baskısıyla büyüdüğünü gördüm. En büyük ablamın başörtüsü yasağı bahanesiyle başörtüsünü örtmediğini ama üniversiteye geçince menzil tarikatına katılarak okuduğu İngilizce bölümü terkedip Arapça’ya…
Benim hikayem gerçekten çok ilginç, hala türbanlı biriyim ama yaklaşık 1 senedir ateistim. Aslında durum şu şekilde başlıyor; muhafazakar bir ailede yaşıyorum ve etrafımda akrabalarımın neredeyse hepsi türbanlı, ben küçük yaşlarımdan itibaren Kur’an kursuna gönderilen bir çocuktum, şahsen isteyerek gidiyordum, çünkü inanıyordum. 2 sene hafızlık…
Baskılar, baskılar, baskılar! Merhabalar, ben şu an 20 yaşında hala üniversite kazanmaya çalışan bir öğrenciyim, kapalıyım ve hikayem hala devam ediyor. İlk önce belirtmem gerek; kendi isteğimle kapandım diyebilirim. Bana zaten küçüklükten beri regl dönemim başladığında kapanmam gerektiği ara ara söyleniyordu ve regl olduğumda ise…
Dine yönelimim çok küçük yaşta kendiliğinden başladı. Modern bir ailem var ve özellikle de babam insan sevgisiyle dolu, sorgulayan, zeki bir adam. O yüzden asla ailemden herhangi bir dini baskı görmedim. 7 yaşımdan itibaren kendi isteğimle Kuran kursuna başladım. 5 yıl boyunca devam ettim. Hocalar…
Merhabalar, öncelikle bir tesadüf idi bu sayfayla karşılaşmam, çünkü yaptıklarımı destekleyen bir sayfa. Yalnız olmadığımı gördüm. Daha bir ay oldu açılalı belki. Açılmak “ülke meselesi” olmamalı ama muhafazakar bir ailenin çocuğu iseniz elbette öyle olacak. Babam bilinçsiz bir şekilde şiddetle örtü beni ve ablamı, lakin…
Çok kişi varmış aynı hikayeyi paylaşan. Bu hikayede ben ve ikizim de var. Annem kapanmaya zorlamasa da bizi, sürekli bunun için baskı uygulardı. Yaz aylarında tişört ve dar pantolon giymemize izin vermezdi. Arkadaşlarımın dikkatini çekerdi uzun kollu giyinmem, ben de ‘Terlemiyorum’ derdim. Eğer onun istediği…
Kapanma hikayem buradaki anlatılanlardan çok farklı değil. Kapanma hikayeleri zaten çok bilindiktir, sıra dışı kapanma örnekleri çok azdır. Ben ailemden dolayı bir gün kapanacağı belli olan çocuklardandım ve şaşırtıcı da olmadı, zamanı geldiğinde bana da çocuk yaşta kadın muamelesi yapıldı. Ailemin de kafasının biraz karışık…
Mahalle kültürünün içinde büyüdüm ben. Hani böyle akşamları apartman kapılarının önünde annelerin çekirdek çitlediği, çocukların saklambaç oynadığı, futbol oynayan erkek çocukların cam kırdığı, bisikleti olmayanın olandan bir tur istediği; samimi, kavala kurabiyesinin bademi tadında, bir o kadar da dedikodusu hiç bitmeyen bir Söğüt Sokak’ta. Erkeklerin…
Prangalarımdan kurtuldum, nefes alıyorum. Buradaki birçok kişi gibi, ben de muhafazakâr bir ailede dünyaya geldim. İlkokulda başörtüsü baskıları başladı. Ortaokulun yaz tatillerinde yatılı Kuran kurslarına gönderiliyordum ve alışmak için gidip gelirken bile zorla başörtüsü takıyordum. Bir gün hediye gelen bir askılı elbiseyi giyindim diye annemden…
Bu benim aslında yıllar önce yapmamam gereken bir hatanın kurbanı olma hikayem. 20 yaşında İstanbul’da yaşayan bir kadınım. Evet ‘kadınım’, başörtülü olmam ilişkiye girmemi engellemedi… Annem 28 Şubat döneminde babası bir subay, annesi ise dindar bir Anadolu kadını olan; kendi çapında annesinden öğrendiği ve İmam…
Liseye geçtiğim yaz annemin zorlamasıyla kapandım. Babam hiçbir şekilde karışmadı buna. Ancak sonrasında devamlılığı konusunda uyardı. Dersleri her zaman iyi olan başarılı bir öğrenciydim. Fen lisesi kazandım. Ve orada benden başka kapalı kızlar olmaz sanarak tüm yazımı zehir ettim kendime. Ancak öyle olmadı. Gerçekten çok…
Henüz 13 yaşındayken kapanmıştım. Annem, abim ve ablam beni karşılarına oturttu bir gün ve artık kapanmam gerektiğini söylediler. Kabul etmek zorunda kaldım. O zaman hiç direnmedim. Çocuk yanım heves edip istemişti de. Zaten başka bir seçeneğim yoktu, olamazdı. Ablamı zamanında zorla kapatmışlardı, üstelik daha da…
Ben 18 yaşında muhafazakar bir ailenin kızıyım. Ama kesinlikle çok baskıcı bir ailem yok. Ailemle her türlü konuyu konuşabiliyor ve dinde yanlış bulduğum konuları kızsalar da onlara anlatabiliyorum. Lisenin 1. sınıfında, 15 yaşındayken kapandım. Çok bir bilgim yoktu kapalılıkla ilgili, yine her şey aynı olacak…
Merhaba. Ben 16 yaşında, lise 2. sınıf öğrencisi bir kızım. Ailem yüzünden veya ailem için başörtüsü takıyorum, ama bunu istemiyorum. Uzun süredir bunu kabullenmiş olsam da, çevremdeki insanların açık daha güzel olduğumu söylemesiyle cidden bunu istiyor muyum diye düşündüm. Ben bunu istemiyorum, sırf ailem için…
Keşke bu şekilde olmasaydı ama maalesef ben de kapanıp sonra açılanlardanım. 8. sınıfın 2. dönemindeydi. Karne günüydü. Normalde saçlarım o zamanlar hep at kuyruğu toplu olurdu. O gün de okulda tokayı çıkardım, bir arkadaşımın güzel bir ceketi vardı, onu giyindim ve fotoğrafımı çekti, sonra fotoğrafı…
Benim hikayem biraz daha farklı aslında. Ben aile zoruyla değil, arkadaş zoruyla kapandım. 6. sınıfa giderken çok komik, neşeli ve sportif bir kızdım. O zamanlar sınıfta çok yakın bir arkadaşım vardı, bana regl olunca kapanacağını söylerdi. Daha doğrusu, ailesinin onu zorlayacağını. Ben de kendini yalnız…
Merhaba. Bu platformdan yeni haberim oldu. Ben de hikayemi paylaşmak istiyorum. 17 yaşında kendi isteğimle kapandım. 30 senedir kapalıydım. Ve artık başörtümü çıkardım. Neden? Ben de olsam merak edip bu soruyu sorardım. 2 sene önceye dayanıyor başlangıcı. Ailevi nedenlerden dolayı çok ağır bir depresyonun içinde…
Öncelikle merhaba, böyle bir platformun kurulduğunu ve benim gibi insanların olduğunu görmek beni çok duygulandırdı. Yazılan şeyleri okuduğumda sanki o günleri tekrardan yaşamışım gibi ağladım. Ben de kapandığımda lise 1’e gidiyordum, ailem aşırı dindar değildi, ama ailedeki tüm kadınlar kapalıydı; gelenek gibi bir şeydi. Küçüklüğümden…
7 yıldır bu süreç içerisindeyim. Çocukken okuldan alınıp yurtlara verildim. Arapça öğrenmek zorunda kaldım. Daha sonra farklı dilleri kendiliğimden öğrenme çabası içerisine girdim ve internetten yabancı arkadaşlar edindim. Az da olsa iyi olmamı sağladılar belki, ama normalde hiç arkadaşım yok. Evden tek başına çıkamıyorum. 18…
Uzunca konuşulacak konuları kısaca susturuldu, bir kenara atıldım. Benim hikayem 12 yaşımdayken başladı, daha eğlenceli deli dolu bir insandım ve bir gün aşırı karın ağrısıyla sızlanıyordum, o gün regl olduğumu öğrendim ve anneme hemen söyledim. Annem tabii ki şaşırdı, daha erken olduğunu söyledi. Sonra 1…
Öncelikle böyle bir platformun olduğunu söyleyen canım arkadaşıma teşekkür ederim. Ben buradaki çoğu insandan farklı olarak kendi irademle lise sonda kapandım. O zamanlar bunu neden yaptığımı bilmezdim. Bir anda içimden böyle yapmak geldi ve yaptım. Sonrasında gelen övgüler de egomu tatmin etmişti. Sonrasında istemeyerek ilahiyat…
Babam ve annem seküler bir yapıya sahiplerdi. Küçükken Kuran kursuna giderdim ve bundan zevk alırdım, mutlu olurdum. Büyüdükçe ve Kuran okumayı çok iyi öğrendikçe ailem illa gitmem için baskı uygulamadı ve güzel yaz tatilleri geçirdim. Annem de açıktı. Babam askerdi, Atatürk’ün ilkeleriyle yolunu çizmiş bir…
Nasıl başlasam bilemiyorum. 20 yaşında bipolar hastası bir kadın olarak yazıyorum sizlere buradan. Yaş 13. “O saçları kapatacaksın artık akıl bağil oldun, kaşar olmana izin vermeyeceğiz!”. İşte benim hikâyem bu cümle ile başladı. Ailem çok muhafazakâr insanlar değillerdi. Fakat gelenek görenek oldukça önemliydi onlar için.…
Aklım erdiğinden beri 2 kız kardeş babamızın giyimimizle ilgili baskılarıyla yaşadık. Annemle gittiğimiz her giyim alışverişinden sonra annem ve babam kavga ederdi. Babam baskıcı, annem ise özgürlükçü ama birçoklarımızın annesi gibi toplum baskısına yenik düşen bir kadındı. Bu kavgalar yüzünden giyim alışverişine babamla gitmeye başladık.…
Merhaba, bu platformdan yeni haberdar oldum. Kendi içimde binlerce çelişkiyle boğuştuğum halde bunu paylaşabildiğim sınırlı sayıda kıymetli arkadaşlarımdan biri vasıtasıyla. ‘Senin gibi insanlar var’ dedi. Henüz fazla okumadım; okudukça duygulanıyorum, yazan her satırı hissedebilmek biraz ağır geliyor. Ancak yalnız olmadığımı hissedeceğim bir platform bulmuş olmak…
Böyle bir platform olması ve isteyenlerin düşüncelerini paylaşmaları çok hoşuma gitti. Burada yazılanların bir kısmını ben de yaşadım. Ama birçoğunun aksine ben kendim isteyerek kapandım. Öğrenim hayatım boyunca çok başarılı bir öğrenciydim ve ailem eğitimime çok önem veriyordu. Annemin namaz kıldığı, orta halli ve muhafazakâr…
Maalesef benim yazacaklarım bir başarı hikâyesi değil. 20 yaşındayım, hayatımın belki de en güzel en deli dolu geçirebileceğim ergenlik yıllarını çoktan geride bıraktım. Hem de uzun bol kıyafetler, başörtüsü, bone, pardösü içinde geride bıraktım. Benim kapanma hikâyem 14 yaşımda başladı. Burada okuduğum kadarıyla çoğu arkadaşımın…
Burayı keşfettiğim gün teker teker tüm mektupları okudum, saatlerce. Hepsinde kendimden bir parça buldum. Okudukça benim gibi başka insanların da olduğunu, onların da bir savaş verdiklerini gördüm ve kendime güvenim geldi çünkü baskı altında yetişen kız çocuklarına kendilerinden utanarak yaşamaları öğretilir. Gelenek ve kutsallar asla…
Merhabalar. Aslında ben başörtüsünü takmak için de, çıkarmak için de bir mücadele vermedim. Buradaki pek çok kişinin aksine çocuk yaşta yahut herhangi birinin zorlamasıyla da kapanmadım. 20’li yaşlarımın ortasında kendi isteğimle tesettüre girdim. İlk 6 ay çok seviyordum da tesettürlü olmayı. 6 ay sonra ise…
Bilmiyorum. Bilemiyorum şu, özgürlüğümün çepeçevre sarılmış hayatıma nereden başlayacağıma. Benim hikâyem bir kurtuluş hikâyesi değil. Küçük bir kızın hayallerinin çekiçle paramparça edilmesinin hikâyesi. O kız hayallerinin parçalarını hiçbir zaman toparlayamadı. Sadece cam kırıklarıymış gibi kendisine batmasını ağlayarak izledi. Ve bu kız hala da ağlıyor. Ama…
Benim hikâyem de buradaki birçok yazılan ile ortak. Acılar ortak, aile ortak… Çoğu yazıda kendimden parçalar buldum. Dilerdim ki bunları konuşuyor, yazıyor olmayalım. Buradaki yazıları okumadan önce yalnız olduğumu düşünmüştüm, yalnız değilmişim. 17 yaşındayım, kapalıyım ve şu an hiçbir dini inancım yok. Açılmak istediğimde şiddet…
Merhaba. Ben 23 yaşında, üniversiteyi bitirmiş ve kendi ayakları üzerinde durabilen, maddi gücünü kazanmış biriyim. Burada benim gibi insanların olduğunu görünce ve paylaşılanları okuyunca ben de yazmak istedim. Ben kısmen muhafazakâr denilebilecek bir ailede büyüdüm. Ortaokul ve lise çağlarımda yaz zamanlarında Kuran kurslarına gönderildim ama…
Benim sorunum buradaki pek çok kadınınki gibi kapalı veya açık olmakla ilgili değil. Dışarıdan bakılınca tutucu sayılmayacak, sosyal ilişkileri kuvvetli, görünüşte medeni bir çevrede büyüdüm. Annem başı açık bir kadın ama namazında niyazındadır, hep de öyle olmuştur. Babam ise aşırı korumacı bir kız babasıydı. Buna…
Hikâyem biraz karmaşık. Hem haksızlığa uğradığımı düşünüyorum, hem de bu haksızlığa uğradığıma şükrediyorum. Çünkü yıllarımı alsa ve benden yaşayacağım güzel şeyleri çalmış olsa da kattığı güzel şeyler de var. Sinirli ve tepkili olduğum zamanlar da oldu ancak zaman geçtikçe insan geçmişiyle barışıyor. Daha 5. sınıfın…
Merhaba. Ben 15 yıldır kapalı olan bir kadınım. Muhafazakar bir ailede büyüdüm. Bir gün ailemden hiç kimsenin baskısı da olmamasına rağmen anneannemin hediye ettiği bir kıyafet için “Bu kıyafet kapalılara göre sanki, en iyisi başımı örteyim anneanneme gidip sürpriz yapayım” dedim. Başımı sadece o anlık…
Böyle bir platformum olması, bu kadar kadının bunu yaşamış olması beni o kadar şaşırttı ki. Beni o kadar duygulandırdı ki. Ben yalnızım sanıyordum, yalnız olmasam bile azınlığız sanıyordum. Ben de hikayemi anlatayım ama bu hikaye başarıyla sonuçlanmadı. Bu hikaye sonuçlanamadı. 18 yaşındayım. Ben de küçüklükten…
Muhafazakar bir ailede büyüdüm. 15. yaşımın yaz tatilinde babam “Arkadaşların hep kapanmış sen ne zaman kapanacaksın” dedi. Sadece tek bir cümle, başka hiçbir şey söylemedi. Ertesi gün kapandım. Kapanmasam kimse zorlamayacaktı. Babamın bir gün bunu söyleyeceğini biliyordum, biraz erken davrandığı için sinir olmuştum sadece. İçten…
Mücadeleyi kaybedenleri de yazıyor musunuz bilmiyorum ama ben bugün kaybettim. İsmim de bana ait değil, yaşadığım hayat da, göründüğüm şekil de… Bana ait olmayan bir karakter içinde sıkışıp kaldım. Hikayeme geçmek gerekirse; şu an 22 yaşındayım ve üniversite okuyorum. 16-17’li yaşlarda tamamen başımı örtmüştüm her…
Muhafazakar, iyi bilinen bir ailede büyüdüm. Dindar yetiştiren bir anaokulu, ilkokul 1’den itibaren her yaz gidilen Kuran kursları, ortaokulda haftalık akşam sohbetleri… Klasik bir muhafazakar çocuk yetiştirme yöntemiyle büyüdüm. Kapanacağımı her zaman biliyordum. 6. sınıfta regl olmama rağmen ailem hemen kapanmam için ısrar etmedi. Açıkken…
Aslında bu sitede dolaşmak birçok şey ifade edebilir. Başkalarının öykülerini merak etmek olabilir, kendinizden birer parça bulmak olabilir, nefret duymak yine de merak etmek olabilir. Eskiden sessizce durup başkalarının öykülerinde kendi iç dünyama ulaşmak için ya da bir cesaret alma isteği ile girip tek tek…
Başkalarına cesaret versin diye yazıyorum. Herkes gibi ben de muhafazakâr bir ailede yetiştim, başörtüsü takmam için herhangi bir baskı yaşamasam da kılık kıyafet konusunda çok fazla baskı yaşadım. Üniversite bitti, iş hayatına atıldım. Biraz olsun özgürleşince istediğimi giymeye başlamıştım ki eşimle tanıştım ve sonrasında tekrar…
Ne yazık ki bu bir başarı öyküsü değil. Kendileri her şeyi doğru yapmasa bile yanlış yaptığını düşündükleri herkesi eleştiren, ben doğmadan yıllar önce tarikata girmiş, aşırı tutucu bir ailede doğdum. Hayatım o şehirden bu şehre küçücük sitelerde yine ailemin tarikatçı arkadaşları ve onların çocuklarıyla geçti.…
19 yaşındayım; başörtüsü taktığımda 14, namaz kılmam gerektiği söylendiğinde 7 yaşındaydım. Namaz kılmaya başladığım ilk zamanları çok iyi hatırlıyorum; ablamla birlikte hevesli hevesli abdest alışımızı, annemin bize ilk seccadelerimizi hediye ettiğindeki o sevincini… Namaz kılmak harikaydı, ilk namazımın hediyesi olarak çok güzel bir oyuncak bebeğim…
İnsan neresinden başlasa bilemiyor böyle bir yazıya. Yazmadığım kısımlarda çektiğim acıya, düştüğüm çelişkilere ihanet ediyor gibi hissediyorum. Benim hikâyem de okuduğumuz diğer hikâyelerin çoğu gibi çocukluktan başlayan baskılarla başladı. Çocukken taytlar, omzu açık tişörtler bile giyemezdim çünkü nasıl alışırsam öyle giderdim. Ağaç yaşken eğiliyordu ve…
Böyle bir ülkede muhafazakâr, sağcı, dindar hatta yobaz bir ailede doğdum. İnsanın hayatında daha kötü ne olabilir diye düşünürüm çoğu zaman. 5-6 yaşlarında başlayan Kur’an kursları, kurs bitimi, sure ezberi, ilmihal okumalarıyla geçerdi hep yazlarım. Daha küçücükken her şeyin günah olduğu öğretildi bize. Bizim gibi…
Benim hikâyem çok küçük yaşlarda başladı. Ben dışarıdaki insanlardan değil evdekilerden bedenimi saklamak için kapandım. Kabul görmek için, onaylanmak için, dışlanmamak, kendimi korumak için boyun eğdim ama sadece bir süre. 8 yaşındayken başladı öz babamın cinsel istismarları. Tam 9 yıl sürdü. 17 yaşıma kadar o…
Merhaba. Ben 22 yaşındayım. 4 sene kapalı kaldıktan sonra ben de başörtüsünü açmaya karar verenlerdenim. Öncelikle sizi kutluyorum. Ben açılmaya karar verdiğimde keşke böyle bir platformla karşılaşabilseydim. Fakat yine şanslıydım çünkü bütün karalama ve yaftalara rağmen bana destek olan can arkadaşlarım vardı. Ben 16 yaşında…
29 yaşında ve 10 yıldır başörtülü olan bir kadınım. Yazılan hikâyelerin bir kısmını okudum. Benim hikâyem biraz farklı. Anne tarafı solcu, baba tarafı milliyetçi olan bir aile ortamında yetiştim. Dinine bağlı ve bilinçli olarak tanımlayabileceğim tek yakınım annem. Bu sebeple çocuklarına da hep doğru bir…
Muhafazakâr bir ailenin kızıyım. Dini öğretilerle büyütüldüm, tabi o zamanlar tek doğru buymuş gibi geliyor çünkü farklı hiçbir şey görmüyorsunuz. Lisede kendi isteğim, ailem ve çevrenin etkisiyle başımı kapattım. Birkaç yıl sonra bakış açım değişti. Bazı konularda ailemin ve çevremdeki dindar dediğimiz bazı insanların ne…
Merhaba, ben şu an üniversite okuyan ve kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan 21 yaşında bir kadınım. Güneydoğulu bir ailenin en büyük ve tek kızıyım. Ben babamla, çocukluğumu bana mükemmel kılan babamla başlamak istiyorum. Beni şiirler okuyarak büyüttü, kitap okumayı sevdirdi ve her zaman koyu bir…
36 yaşındayım, ortaokulu Anadolu İmam Hatip lisesinde okudum. Hem eleştirel düşünmeyi hem iyi derecede İngilizce’yi orada öğrendim. Bir yandan da orada sesimin erkeklere haram olduğunu, insan olduğum için günahkar olduğumu, tek günahsız insanın peygamber olduğunu, onun bile saatlerce tövbe ettiğini, tövbe etmem gerektiğini öğrendim. Dengem…
Başörtüsü beni temsil etmiyor. Başörtüsü bizim topraklarda dinden ziyade tamamen erkeğin dayattığı kültürel bir sembol. 3 yıl boyunca çıkarmayı düşündüm. Fakat toplumsal baskı yüzünden ‘’Belki de yanlış düşünüyorsun, sevmeye çalış’’ diye sürekli kendimi oyaladım durdum. Sevemedim, seviyor gibi de yapmadım; beni boğuyordu ve bunu benim…
Herkese selam. Kendimi tanıtarak başlayayım. Ben 20 yaşında, deli dolu, yaşama enerjisi yüksek genç bir kızım. 1 hafta önce kötü bir olay yaşadım; ailemden yıllardır gizlediğim örtünmeyi reddetmiş halimi yengem kuaförde gördü. 1 haftadır hayatım tepe taklak olmuş durumda. Size nasıl anlatsam, babam bana 2…
İstemiyorum, neden kapandığımı bile bilmiyorum artık. Sadece öyle olması gerektiğini düşünüyordum, doğru olan buydu ve tersini düşünmemeliydim. Bu sayede severek, isteyerek kapandım. Ama doğru ya da yanlış artık pek umurumda değil. Bu zoru zoruna giyiniş tarzı umurumda ve gitgide daha çok kızıyor, kinleniyorum. Kızlarımıza her…
Çocuklarını ilkokula dahi göndermeyi düşünmeyen, etrafındaki hemen her insan din eğiticisi olan bir baba… Neyse ki ilkokula gidebildim. O zamanlar annem tamamen babamın yanındaydı. Evde vücudumu belli edecek kıyafetler giymem yasaktı. Ortaokulda zorla kapatıldım ve liseye gönderilmedim. Hayatı sadece babamın kurallarına göre yaşıyorduk. 2 yıl…
İlkokulda sözlü olarak başlayan baskı, 6. sınıfta babamın başıma vura vura kapatmasıyla daha da artmıştı. Başımı kapattığım ilk günden itibaren özgüvenim yerle bir oldu, hiçbir yere gitmek istemiyordum ama babam başımı açarsam okula göndermeyeceğini söylüyordu. Okumak istediğim için devam ettim. Öğretmenlerimden biri kapandığım ilk gün…
Aşırı muhafazakâr bir ailede 5 abi sahibi bir kız olarak büyüdüm. Ortaokulu bitirince liseye gitmek için önüme başörtüsü şartı getirdiler, ben de mecburen kabul ettim. Lise bitince üniversite için önüme pardösü şartı getirdiler, kabul ettim. Üniversiteye dereceyle girdim ama kayıt yaptıktan 1 dönem sonra okula…
Sitenizdeki yazıların çoğunu okumadım, sizi Büşra Cebeci’nin yazılarından tanıyorum. Okumamamın sebebi beni umutsuzluğa itiyor olması. Diğer kadınlar öylesine zor durumlarda bir tepki vermişler ki. İstediklerine kavuşanlar da olmuş ama ben yapamıyorum ve yapamayacağıma eminim. Ben 20 yaşında, ailesinden ayrılalı 2 sene olmuş seküler bir kadınım.…
Merhabalar. Galiba benim hikayem dramatik başlayıp mutlu sonla bitenlerden. Yani öyle olmasını umuyorum. Kendi çaplarında muhafazakar sayılabilecek bir ailem var. Çok küçük yaşta kapandım. Tüm arkadaş çevrem böyleydi, zaten ailem de küçüklüğümden beri ”vakti gelince” kapanmam gerektiğini türlü şekillerle beynime sokuyordu. Etrafımdaki herkes böyleydi. Ablam,…
18 yaşındayım. Başörtüsünü zorla örtme durumuyla 5. sınıftayken tanışmıştım; bu 11 yaşıma tekabül ediyor. Bilirsiniz, ergenliğe girmeyen bireyler İslam dinine göre henüz hiçbir şeyden sorumlu değildir. Ben 11 yaşında, ergenliğe girmemiş biri olarak annemin zorlamalarına, tehditlerine hatta dayaklarına maruz kalmıştım. Babam bana karışmıyordu ama annemle…
Hikayeme nasıl ya da nereden başlamam gerektiğini pek kestiremiyorum. Düşündükçe dallanıp budaklanıyor, sanırım kendimi tanıtmakla başlamam en iyisi… Radikal İslamcı ve kalabalık bir aileyle taşranın bir köyünde büyümüş, 20 yaşında, üniversite öğrencisi bir kadınım. Çok kardeşli, çok kuzenli, çok amcalı-teyzeli, ilişkileri kuvvetli ve kalabalık bir…
13 yaşındayken tesettürlü bir üvey anne tarafından ben ve ikiz kardeşim zorla kapatıldık. Arkadaşlarımızla, küçük kardeşlerimizi 2 mahalle ötedeki parkta oynatmak için çıkarken aniden önümüze bir tülbent atıldı ve ‘’Bundan sonra kapalı gezeceksiniz’’ dendi. Tabii itiraz yok, itaat var; yoksa dayak. Ortaokula gidiyorduk, okulumuz o…
19 yaşındayım. 9 yaşında ailem tarafından hediyelerle, cennetle ve daha nice nimetlerle kandırılarak başımı örtmeye “karar verdim.” 9 yaşında insan bunun gelecekteki sonuçlarını düşünemiyor, sadece o anı düşünüyor. İlk zamanlar çok güzeldi; hediyeler, övgüler, tebrikler… Mutluydum ama çok uzun sürmedi. Annem de babam de çok…
Kendimi hatırladığım en küçük yaştan itibaren bir terslik olduğunu bana düşündüren, ‘böyle olmaması gerek’ dedirten hislere sahip olduğumun bilincinde olmakla beraber; ‘ben biseksüelmişim demek’ farkındalığını hayatının şu son yılında yaşayan biriyim. Her zaman maskülen oluşumdan yakınılırdı çevremde, çok azının hoşuna giderdi bu ‘erkek gibi kız’…
O kadar sindirilmiştim ki sonunda kapandım ve kendimce kurtulmuştum. İçimden gizli bir ses hep daha ağır bir insan olmam gerektiğini söylüyordu, bense çılgın olmak istiyordum… İki farklı ben oldu sonuç olarak. 18 yaşında kapandım. Tam 7 sene… Bu kararı almak için çok erkendi. Kişiliğim oturmaya…
Hayatın kadınlar için bir hayli zor olduğu, geleneksel kodlarla, normlarla, ahlaki sorumluluklarla, rollerle donatılmış bir toplumda yaşamaya ek olarak; muhafazakar, dindar, sağcı üstelik fakir bir ailenin ilk çocuğu olarak dünyaya geldim. Hikayelerini okuduğum diğer kadınlarla birçok ortak yanım var. Çoğunda olduğu gibi benim beynime de…
Giydikleri bir insanın kendini en basit ifade etme şeklidir. Yıllarca kendimi ifade edemedim. Hem başörtülü hem eşcinsel bir kadın olmak çok ağırdı. Gerçek kimliğimi herkesten saklıyordum. Eşcinsel oluşumu, başörtümü bilenlerden; başörtümü de eşcinsel çevremden. Tabii gerçek hayatta insan kendini ifade edemeyince bir süre sonra sanal…
Buradaki çoğu kadın gibi kendi rızam olduğuna inandırılarak kapatıldım. 11 yaşındaydım. O yaşa kadar kademeli olarak kapatıldığım için bu benim için çok da zor bir karar değildi. Hâlihazırda kısakollu tişört bile giyemiyordum ve doğduğumdan beri de buna hazırlanmıştım. Bana “Ergenliğe girdikten sonra başını kapatmalısın yoksa…
Merhaba; Ben de hikayemi paylaşmak istiyorum. Belki birilerine umut olur. Başımı 2005 yazında örttüm. Lise 2’den lise 3’e geçtiğim o yaz en yakın arkadaşımın başını örttüğü haberini almıştım ve açıkçası yıkılmıştım. Çünkü arkadaş grubumuzdaki tek “açık” kızlar bizdik. Önünde sonunda başımı örteceğimi biliyordum. Ortaokula başladığımdan…
Buradaki yazıları okudukça yalnız olmadığımı hissettim. Ben de geçen sene bu zamanlarda açıldım. Başörtüsünün dini vecibeden önce gelenek olduğu bir ailede büyüdüm. Akrabalarım çocukları olan tüm kızlar kapanınca annemin söylenmelerinin yerini daha şiddetli tartışmalar almıştı. Her dışarı çıktığımda artık kapanmam gerektiği söyleniyordu hatta açık olduğum…
Ben, bana farz olduğu gün isteyerek kapandım. Yaşım 13, yıl 2004’tü. 28 Şubat’ın etkileriyle başörtüsü takmak ve ilim öğrenmek arasında kalırken bir mücahide olup çıkıyorsun. Çok radikal bir halde, kırık bir kalple sürekli ağlayıp incinerek başımı açtığım günlerden sonra kurtarıcılar türban yasağını bir şekilde halletti.…
Aslında görünürde verdiğim bir mücadele yok. Oysa bunun içimdeki yansıması sürekli mutsuzluğa sebep oldu, olmaya da devam ediyor. Belki bir şeyleri en başından anlatmam gerekiyor. 26 yaşında, Türkiye şartlarında iyi bir kariyere sahip, yalnız yaşayan bir kadınım. Örtünün hayatıma girdiği anı hatırlamıyorum çünkü doğumla birlikte…
Yalnız değilim, biliyorum. Bazı aileler vardır, doğacak çocuklarının kaderi bellidir. Benim de öyleydi işte, yürüyeceğim yol ben doğmadan görünmez taşlarla çizilmişti. Ben 6-7 yaşlarında bir çocukken babam İmam Hatip lisesini gösterir ‘’Bu okulda okuyacaksın büyüyünce’’ derdi. Ben de İmam Hatip’in ne olduğunu bilmediğim için binanın…
Merhaba. Biliyorum ki burada baş başayız. Çünkü onlar bizim seslerimizi duymaya tahammül edemezler, bizi hiçbir zaman dinlemek istemediler, istemezler. Sorgulamaktan, bir şeyleri gerçekten anlamaktan korktukları için bu. ‘Benim’ diyebileceğim bir hikâye henüz başlıyor. Çünkü bu zamana kadar hastalıklı bir toplumu kendi hayatına jüri edinmiş; birbirlerinden,…
Benden bekleneni biliyordum, doğru olanı öğrenmiştim, zamanının geldiğini farkındaydım ama benim kararımdı. Çevremde aksi görünümde herhangi bir kadın yoktu ama benim kararımdı. 13 yaşındaydım ama benim kararımdı. Daha büyümüş hissediyordum. Artık okul başarılarımın yanında takdir edilen bir vasfım daha olmuştu. Onaylanmak, takdir edilmek, ödüllendirilmek kararımı…
Merhaba. Ben de yaşadıklarımdan bahsetmek istiyorum, belki birine dokunur diye. Çünkü yalnız olduğum o dönemde böyle bir platform var olsaydı, eminim her hikayeyi okumuş olurdum. Ben kapanmaya karar verdiğim gün korkunç bir sözlü tacize uğramıştım. Bir erkek grubunun 15 yaşındaki bir kızın üzerine yürümesi ve…
Merhaba. Öncelikle kendimi tanıtayım. Ben 34 yaşında, toplumda saygınlığı yüksek bir mesleğe sahip (ve bu mesleği kendi başarılarıyla elde etmiş) bir kadınım. Başörtümü 33. yaşımda çıkardım, yani geçen sene. Başörtüyü taktığımda 15 yaşındaydım, yani 18 senem başörtülü geçti. Bunu yazmadan önce yazılan bütün hikayeleri okudum.…
Merhaba, ben de kendi hikayemden bahsetmek istiyorum. Muhafazakâr bir ailede doğdum. Annem çocukluğumdan itibaren sürekli dini telkinlerde bulunurdu. Ergenliğe girene kadar bu telkinlerle yaşadım. Ama ne zaman ergenliğe girdim işin rengi değişti. Bu süreç benim için biraz erken başlamıştı; adet gördüğümde 11 yaşımdaydım. O yıla…
“Kabul etmemizin istendiği bir hayatın yanlış olduğuna dair inancımızın dışında hiçbir şey doğru değildir. Hiçbir şey doğru değil idiyse her şey mümkündü.” Üzerime kapatılmış dört duvarın arasından, parmaklıklardan ve saçlarımın üstündeki örtünün altından sesleniyorum. Ben varım, nefes alıyorum ve istediğim gibi var olacağım. Çocukluk…
Babam, ben daha 7 yaşında küçük bir kızken bile bana sürekli “Ağırbaşlı ol, düzgün davran, kimin kızı olduğunu unutma!” derdi. O zamanlar anlamazdım, sonralarda bunun hem dışarıya karşı göstermem gereken bir duruş hem de onun egosunu tatmin etmemi sağlayan bir cümle olduğunu fark ettim. Oysa…
Çocukken bikini giydiniz mi? Veya mayo? Doyasıya denizde oynadınız mı? Ben oynamadım. Daha 5-6 yaşlarımdayken yazın dizimden yukarıda bir şey giymem yasaktı. Askılı giyemiyordum. En yakın arkadaşım istediği gibi giyiniyordu. Biz çocuktuk. İkimiz de obje olmaktan çok uzaktık. Peki benim farkım neydi? 10 yaşındaydım, ailece…
Benimkisi düne kadar aklıma yazmayı getirmediğim bir hikâye. Sıkılacaklar için baştan söyleyeyim biraz uzun olabilir. Öznesi ben olduğum için kendimi tanıtmam icap ediyor. 36 yaşındayım. Eğitimli ve çalışan bir kadınım. Kendini bulana kadar ömrünün kayda değer bir bölümünde gelgitler yaşayan biriyim. Ben taşra zihniyetinin elle…
Dışarı çıkmak istemiyordum, yeni insanlarla tanışmak istemiyordum, başım hep önde yürüyordum. Bu ben değildim. Ben başımdaki örtüden ibaret değildim, temsil ettiği hiçbir şeye de inanmıyordum. Evet isteyerek takmıştım ama neden isteyince çıkaramıyordum? İnanmadığım bir dinin bütün sorumluluğu omuzlarıma yüklenmişti, 14 yaşında verdiğim bir karar yüzünden.…
Hayata imam kızı olarak geldim, hayatım boyunca bu yükü çektim, ağırlığında ezildim. İmam kızıyım ama kapanmayı hiç istemedim, istemiyorum. Babam benden utanıyor, benimle sokakta yan yana gelmek dahi istemiyor, annem hareketlerimi ‘Sen imam kızısın’ diye eleştiriyor. Erkek kardeşim şort, askılı giyerken ben uzun kol gömlek…
Merhaba. Ben 23 yaşındayım. Geçen sene üniversiteden eve döndüm. Bu yaşa kadar sürekli örtünmem için baskı yaşadım, bunun yanında şiddet de vardı. Ben ailemin yanında çok sessiz sakin bir kadınım, dışarıda ise dünyanın en güçlü kadını imajı vermeye çalışıyorum. Başörtüsünü isteyerek, severek takıyormuşum gibi gösteriyorum…
Merhaba. Benim biraz karışık bir hikayem var. Babamın vefat etmesinin ardından memlekete döndük ve annemin çok muhafazakar olan ailesinin himayesinde büyüdük. Döndüğümüzde henüz 11 yaşındaydım ve devamlı birileri bir şeylerle başımı kapatmaya çalışıyor, bense hep atıyordum. Bu yüzden dayımın beni sopayla kovalayıp bacaklarımı haşladığını hatırlıyorum.…
Muhafazakarların dünyasında bir kız çocuğunun yetişkinliği, regl olduğu an başlar. Altıncı sınıfa geçerken regl oldum ve radikal İslamcı ebeveynlerim sağolsun, herhalde çocukluğumu yaşayabilmem için bana ceplerinden bir sene daha “izin” verdiler. Yedinci sınıfa geçtiğim yaz elime bir eşarp tutuşturup “Bunu takmadan dışarı çıkmayacaksın” dediklerinde çok…
Okuyorum. Hayallerim var. Kısaca bu. Kafanızda oluşacak imgeye katkısı olacaksa eğer; omuzlarımda koyu kahverengi, kalın ve kabarık saçlarım var. Zamanla özgürlükle bağdaştırdığım saçlarım var. Uçlarına tuzlu deniz suyunun değdiğini düşlediğim saçlarım var. Araba camından vuran rüzgarda uçuştuğunu hayal ettiğim saçlarım var. Bir saç teline bu…
Merhabalar hanımlar. Öncelikle kendimden bahsederek başlamak istiyorum. 20 yaşındayım, üniversite öğrencisiyim ve ailemden çok uzaklarda okuyorum. Özgürlükle tanışmam da tam olarak evden ayrılışımla başlıyor. Böyle söyleyince aşırı baskıcı bir aile gelmesin aklınıza. Sizi korkutmak istemem. Ama en azından kendi evinin kapısını istediğin saatte açıp girmenin…
Ben ömrünün yarısından fazlasını başörtülü olarak geçirmiş, hep bununla ilgili bir çelişkiyle yaşamış ve 31. yaşında gerçek kendiliğine kavuşmuş bir kadınım. Aslında aşırı dindar olmayan ama mahalle baskısı ile her daim tetikte yaşayan bir ailenin büyük kızıyım. Tatile gittiğinde mayo giyebilen ama kendi mahallesinde pantolon…