Yeni Mektuplar

Tabii ki İlahiyata gönderildim

Bu yolda yalnız olduğumuzu, başardığım zaman anladım. Herkesin kendini düşündüğünü, bir yerlere mecburen bağlı olsak da o bağın bir gün kopmak zorunda kalacağını o gün anladım. Çocukluktan itibaren bir hoca torunu, hoca kızı, hoca yeğeni

İçimde eksik bir yer olur

12 yaşımda dinden çıktım. Ramazan aylarında annemler evde yokken azar azar yemek yer, daha sonrasında oruç tutmaya dayandığım hakkında övgüler alırdım. Ben dinine bağlı bir anne ve anneme göre biraz daha rahat bir babanın olduğu

Olay artık herhangi biri olabilmem

Herkese merhabalar. Bu mektup benim siteye yazdığım ikinci mektup olacak, keşke bir başardım mektubu olsaydı ama maalesef ki değil, yine de ilk mektubu yazdığım döneme kıyasla çok fazla yol kat ettim. Başörtüsü takmaya ortaokulda başladım.

Hayatımdan endişe etmeye başladım

Merhaba, benim hikayem de çocukluktan aşırı dindar bir aile ve köyden gelmemden başlıyor. Yıllarca özellikle türban konusunda ailemden baskı gördüm. Sonra bir şekilde üniversiteyi bitirdikten sonra ailemden uzak bir şehirde memur olarak çalışmaya başladım. Birkaç

Üniversitede başörtüyle gezmek istemiyorum

Merhaba. ben dini çok uçlarda yaşayan bir ailenin 20 yaşındaki kızıyım. 10 yaşında kendi isteğimle kapandım ama 10 yaşındaki bir çocuğun bilinci ne kadar doğru sayılır bilemiyorum. Mutluydum o zamanlar. 12 yaşına geldiğimde benden bir

Okulda başörtüsü zorunluydu

Ben ortaokulda uzun süre Konya’daki bir imam-hatip okuluna gittim, okulda başörtüsü zorunluydu, erkeklere bakmak bile yasaktı. Ben ailem konusunda şanslı olanlardanım ancak pek çok arkadaşım ergenliğe girer girmez kapan(dırıl)dı. Ancak sonra liseye geçtiğimde karma bir

sonunda sorunun bende olmadığını kavrayabildim

Selam. Bugün ben buraya kendi hikayemi anlatmaya geldim sizlere. Ben Gökçe. Yani kendime koyduğum kendimi ait hissettiğim ad bu. 19 yaşındayım. Bugün ben sizlere kendimi keşfetme yolculuğumu anlatmak istiyorum aslında. Muhafazakar denebilecek bir ailede büyüdüm.

Desteklemelerini beklemiyorum kabullenmelerini bekliyorum

Merhaba. Ben buraya daha önce yine yazmıştım. Yazım “Açılınca Müslümanlıktan Çıkmayacağım” başlığıyla yayınlanmıştı. Artık 19 yaşındayım. O zamanın üstünden 8 ay kadar geçti herhalde. Hâlâ aileme hiçbir şey söyleyemedim. O kadar uzağım ki onlara. Fark

Gökkuşağından Mektuplar

Liseyi açıktan okudum

Selam! Buradaki birkaç mektubu okudum ve çoğu kişiyle dertlerimiz aynıymış. Hepsiyle bir araya gelip sarılmayı çok isterdim… Benim hikayem biraz uzun, ve henüz sonu yok. Bir umut okuyan olur diye buraya yazıyorum, biraz da içimi

Keşke suskunluğumu anlayacak bir ailem olsaydı

Buraya 2 yıl önce hikayemi yazmıştım. İlk yazdığım yazı yayımlandı mı bilmiyorum ama bildiğim tek şey var o da 2 yılda mental olarak yaşadığım korkunç çöküş. 2. mezun senemde hayattan ne istediğini bilmeyen bir varlığa

Tanrıya kızıyorum bunu haketmedim ben

Ben eşcinselliğim hakkında yazmak istedim. Aslında şimdi baktığımda küçüklükten geldiğini görüyorum. O zamanlar davranışlarımın gay olduğumla ilgisi olduğunu bilmiyordum, gay olduğumu da. Babamla aram pek iyi değildir. Kavgalı değiliz ama samimi olamıyoruz. Çünkü ben samimi

Hedefim üniversiteye gittiğimde direkt açılmak

Merhaba ben Kiraz. 18 yaşına yeni girdim. Yaklaşık 8 yıldır kapalıyım ve bu duruma asla devam etmek istemiyorum. Ailem yani babam çok baskıcı. Açılmak istiyorum dersem şehir dışına bile göndermez. Hayatı bana zindan eder. Sadece

Ben bir bireyim ve kimse benden sorumlu değil

Merhaba, kısa bir süre önce bu sayfayı keşfettim ve çoğu hikayeyi okudum. Ben de yazmak istedim. Öncelikle ben onikinci sınıfa giden 17 yaşına girecek biriyim. Açıkçası daha öncesinde olsaydı bir şeyler anlatmaya ne cesaret ne

8-9 yaşımdan beri erkeklerden hoşlanıyormuşum aslında

Herkese selam, ben 14 yaşında lise 1 öğrencisiyim. Daha önce buraya bir şey yazmamıştım ama 1 yılı aşkın sayfayı takip ediyorum ve okuduklarım beni cesaretlendiriyor. İçimden “Ne güzel insanlar” “Ne güzel savaş veriyorlar” diyorum. Evet,

Önümü göremiyorum

Eşcinselim ve kimsesizim. Evet gerçekten ne beni seven bir anne-babam var, ne de bir arkadaş. Bu dünyada tekim ve Eşcinselim. İnanabiliyor musunuz gerçekten? Neden ben mesela? Ailesi yobaz olmayan onu sevecek kollayacak biri neden eşcinsel

İlham Verenler

Olay artık herhangi biri olabilmem

Herkese merhabalar. Bu mektup benim siteye yazdığım ikinci mektup olacak, keşke bir başardım mektubu olsaydı ama maalesef ki değil, yine de ilk mektubu yazdığım döneme kıyasla çok fazla yol kat ettim. Başörtüsü takmaya ortaokulda başladım.

sonunda sorunun bende olmadığını kavrayabildim

Selam. Bugün ben buraya kendi hikayemi anlatmaya geldim sizlere. Ben Gökçe. Yani kendime koyduğum kendimi ait hissettiğim ad bu. 19 yaşındayım. Bugün ben sizlere kendimi keşfetme yolculuğumu anlatmak istiyorum aslında. Muhafazakar denebilecek bir ailede büyüdüm.

O kadar bunaldım ki saçımı kökten kestim

Merhabalar. Burayı daha çok yeni keşfetmiş bir haldeyim. Birkaç tane yazıları okumuş bulundum. Benim hikayem biraz daha farklı sanırım. Küçüklüğümden beri muhafazakar bir ortamda büyüdüm. Ailem, akrabalarım, hepsi bir cemaate bağlılardır. Gene de annem aralarında

İnanın yerimde siz olsanız aynısını yapardınız

Merhaba, ben Y. 23 yaşındayım. Mimarlık okuyorum. Normalde bu dönem mezun olmam gerekirken okuldaki akademisyenlerin alenen adam kayırma ve mobbing’lerine maruz kalarak dönem uzattım. Çocukluğu ve gençliği zaten yolunda gitmeyen bana bu da büyük bir

Evden dönerken otogarda açıldım

Merhaba, ben de sizin gibi açılma uğrunda savaş verenlerdenim. Bu savaşı yarı kazanmış durumdayım. Yarım dememin sebebi babamın hala bilmiyor oluşu. Şöyle anlatayım; ben 14 yaşında okulla tehdit edilerek zorla kapatıldım. Ya okula kapalı gidecektim

Açılırsan bir daha benim evime gelemezsin

Merhabalar. Ben 10 yıldır kapalı olup açılmak isteyen bir kadınım. Ailem muhafazakar bir aile, kapanmamı fazlasıyla istiyorlardı. Lisenin ilk yıllarından beni zorla kapatmışlardı da ben bu duruma 1 ay dayanabilmiştim. Sonrasında “Zaten okullarda tesettür yasak,

Fikirlerim ve hislerim hiç değişmedi

Merhaba, nasıl başlayacağım hakkında bir fikrim yok, sadece içimi dökmek istedim. 4 senelik kendi içimde verdiğim savaşlar sonrası aileme tamamen açılmış, ne istediğimi dile getirmiş olmama rağmen asla desteklemediklerini söylediler. Söylemekle kalmayıp babamın gözümün önünde

Sizler ve ben yani biz savaşçı kızlarız

Merhaba. Daha öncesinde bu blog sayfasını bulduğumda bir yandan üzülüp bir yandan sevinmiştim. Sevinmemin sebebi benimle aynı fikirde olup aynı acılardan hisseden insanların olması ve tek başıma olmadığımı hissetmekti. Üzülmemin sebebi ise bu kadar çok

Bültenimize abone olun